Rzymian 12
1 Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, [to jest] wasza rozumna służba.
Etu karone, bhai khan, Isor laga daya dwara, nijor gaw to jinda thaka bolidan nisena dibole apnikhan ke anurodh kori ase, juntu pobitro hoi kene Isor pora bhal lagibo. Etu to apuni atma te aradhana kori ase.
2 A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście [mogli] rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga. (aiōn g165)
Etu prithibi laga itcha te monjur na koribi, kintu poribortan pora mon notun bonai lobi. Eneka hoile, apuni nijor pora Isor laga itcha to ki ase, ki bhal ase, aru ki thik ase etu jani lobo. (aiōn g165)
3 Mówię bowiem przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, kto jest wśród was, aby nie myślał [o sobie] więcej niż należy, ale żeby myślał [o sobie] skromnie, stosownie do miary wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił.
Moi koi ase, kelemane moike anugraha dise, etu pora sob logote koi ase, apnikhan majot te kun manu pora bhi nijor ki ase etu pora dangor bhabona na koribi, kintu nomro hoi kene nijorke Isor pora kiman biswas dise, etu hisab te bhabona kori thakibi.
4 Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, ale nie wszystkie członki wykonują tę samą czynność;
Kelemane kineka ekta gaw te alag-alag bisi bhag ase, aru bhag sob pora eke kaam nakore,
5 Tak my, [chociaż] liczni, jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, ale z osobna jesteśmy członkami jedni drugich.
etu nisena amikhan bisi hoilebi, Khrista te ekta gaw ase, aru sob manu ekjon-ekjon laga bhag ase.
6 Mamy więc różne dary według łaski, która nam jest dana: jeśli [ktoś ma] dar prorokowania, niech [go używa] stosownie do miary wiary;
Kintu amikhan ke anugraha diya hisab te alag-alag bordan diya nisena, amikhan pora etu chola bo lage. Jodi ekjon ke bhabobani laga bordan dise, tai laga biswas hisab te chola bole dibi.
7 Jeśli usługiwania, niech usługuje; jeśli ktoś naucza, niech [trwa] w nauczaniu;
Jodi sewa kora ase, titia sewa kora kaam te chola bhi, kunke sikhai diya laga bordan dise tai etu kaam te chola bhi.
8 Jeśli ktoś napomina, to w napominaniu; jeśli ktoś rozdaje, to w szczerości; jeśli ktoś jest przełożonym, [niech nim będzie] w pilności; jeśli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo.
Jodi kunba laga bordan to manu khan laga mon uthai diya laga ase, tenehoile taikhan laga mon uthai di thakibi. Jodi kunba laga bordan to di thaka laga ase, taike di thakibo dibi. Jodi kunba laga bordan to cholawta laga ase, taike hoshiar pora koribo dibi. Jodi kunba laga bordan to daya dikhai diya laga ase, taike khushi pora koribo dibi.
9 Miłość [niech będzie] nieobłudna. Brzydźcie się złem, trzymając się tego, co dobre.
Morom to misa hobo nadibi. Ki biya ase etu ke ghin koribi; ki bhal ase etu ke dhuri lobi.
10 Miłujcie się wzajemnie miłością braterską, wyprzedzając jedni drugich w [okazywaniu] szacunku.
Ekjon pora ekjon ke bhai khan ke morom kora nisena kori bhi. Ekjon pora ekjon ke bisi sonman koribi.
11 W pracy nieleniwi, pałający duchem, służący Panu;
Mon itcha laga kaam te alsi na koribi, atma te mojbut thakibi, aru Probhu ke sewa koribi.
12 Radujący się w nadziei, cierpliwi w ucisku, nieustający w modlitwie;
Asha te anond koribi, dukh te dhorjo koribi, aru prathana te hodai thakibi.
13 Wspomagający świętych w potrzebach, okazujący gościnność.
Pobitro manu khan karone dhun joma kori dibi aru modot kori bole bisaribi.
14 Błogosławcie tych, którzy was prześladują, błogosławcie, a nie przeklinajcie.
Kun pora dukh kosto di ase taikhan nimite asirbad dibi; kun pora shrap di ase, taikhan ke asirbad dibi.
15 Radujcie się z tymi, którzy się radują, a płaczcie z tymi, którzy płaczą.
Kun manu khushi hoi kene ase, taikhan logote khushi koribi, kanda khan logote kandibi.
16 Bądźcie między sobą jednomyślni. Nie miejcie [o sobie] wysokiego mniemania, ale się ku niskim skłaniajcie. Nie uważajcie samych siebie za mądrych.
Ekjon pora ekjon logote mil milap kori thakibi. Phutani na koribi, kintu nomro khan logote mili thakibi. Kitia bhi bisi jana nisena phutani na koribi.
17 Nikomu złem za zło nie odpłacajcie; starajcie się o to, co uczciwe wobec wszystkich ludzi.
Kunke bhi biya bodli biya nadibi, kintu sob manu age te ki sonman ase etu he kori bole bhabona koribi.
18 Jeśli to możliwe, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi żyjcie w pokoju.
Jodi parile apuni laga takot hisab te sob logote shanti te thakibi.
19 Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta [do] mnie [należy], ja odpłacę – mówi Pan.
Moi bisi morom kora bhai khan, kunke bhi biya bodli biya naghurabi, kintu Isor laga khong nimite chari dibi. Kelemane eneka likha ase “‘Bodli ghurai diya moi laga ase; moi ghurai dibo,’ eneka Probhu he koi ase.”
20 Jeśli więc twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go, jeśli jest spragniony, napój go. Tak bowiem robiąc, rozżarzone węgle zgarniesz na jego głowę.
“Jodi apuni laga dushman bhuk lagi ase, khabole dibi. Jodi tai pyaas lagi ase, taike pani khabole dibi. Kelemane eneka kora pora apuni tai laga matha te jui julai diya nisena ase.”
21 Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.
Biya pora jiti bole nadibi, kintu bhal pora he biya ke jiti lobi.
