Rzymian 11
1 Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Nie daj Boże! Ja bowiem [też] jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
ఈశ్వరేణ స్వీకీయలోకా అపసారితా అహం కిమ్ ఈదృశం వాక్యం బ్రవీమి? తన్న భవతు యతోఽహమపి బిన్యామీనగోత్రీయ ఇబ్రాహీమవంశీయ ఇస్రాయేలీయలోకోఽస్మి|
2 Bóg nie odrzucił swego ludu, który przedtem znał. Czyż nie wiecie, co Pismo mówi o Eliaszu? Jak się skarży przed Bogiem na Izraela:
ఈశ్వరేణ పూర్వ్వం యే ప్రదృష్టాస్తే స్వకీయలోకా అపసారితా ఇతి నహి| అపరమ్ ఏలియోపాఖ్యానే శాస్త్రే యల్లిఖితమ్ ఆస్తే తద్ యూయం కిం న జానీథ?
3 Panie, pozabijali twoich proroków i zburzyli twoje ołtarze; tylko ja sam pozostałem i czyhają na moje życie.
హే పరమేశ్వర లోకాస్త్వదీయాః సర్వ్వా యజ్ఞవేదీరభఞ్జన్ తథా తవ భవిష్యద్వాదినః సర్వ్వాన్ అఘ్నన్ కేవల ఏకోఽహమ్ అవశిష్ట ఆసే తే మమాపి ప్రాణాన్ నాశయితుం చేష్టనతే, ఏతాం కథామ్ ఇస్రాయేలీయలోకానాం విరుద్ధమ్ ఏలియ ఈశ్వరాయ నివేదయామాస|
4 Ale cóż mu odpowiada Bóg? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
తతస్తం ప్రతీశ్వరస్యోత్తరం కిం జాతం? బాల్నామ్నో దేవస్య సాక్షాత్ యై ర్జానూని న పాతితాని తాదృశాః సప్త సహస్రాణి లోకా అవశేషితా మయా|
5 Tak i w obecnym czasie pozostała resztka według wybrania przez łaskę.
తద్వద్ ఏతస్మిన్ వర్త్తమానకాలేఽపి అనుగ్రహేణాభిరుచితాస్తేషామ్ అవశిష్టాః కతిపయా లోకాః సన్తి|
6 A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.
అతఏవ తద్ యద్యనుగ్రహేణ భవతి తర్హి క్రియయా న భవతి నో చేద్ అనుగ్రహోఽననుగ్రహ ఏవ, యది వా క్రియయా భవతి తర్హ్యనుగ్రహేణ న భవతి నో చేత్ క్రియా క్రియైవ న భవతి|
7 Cóż więc? Czego Izrael szuka, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli, a inni zostali pogrążeni w zatwardziałości;
తర్హి కిం? ఇస్రాయేలీయలోకా యద్ అమృగయన్త తన్న ప్రాపుః| కిన్త్వభిరుచితలోకాస్తత్ ప్రాపుస్తదన్యే సర్వ్వ అన్ధీభూతాః|
8 (Jak jest napisane: Bóg dał im ducha twardego snu, oczy, aby nie widzieli, i uszy, aby nie słyszeli) aż do dziś.
యథా లిఖితమ్ ఆస్తే, ఘోరనిద్రాలుతాభావం దృష్టిహీనే చ లోచనే| కర్ణౌ శ్రుతివిహీనౌ చ ప్రదదౌ తేభ్య ఈశ్వరః||
9 A Dawid mówi: Niech ich stół stanie się sidłem i pułapką, zgorszeniem i odpłatą.
ఏతేస్మిన్ దాయూదపి లిఖితవాన్ యథా, అతో భుక్త్యాసనం తేషామ్ ఉన్మాథవద్ భవిష్యతి| వా వంశయన్త్రవద్ బాధా దణ్డవద్ వా భవిష్యతి||
10 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich grzbiet zawsze pochylaj.
భవిష్యన్తి తథాన్ధాస్తే నేత్రైః పశ్యన్తి నో యథా| వేపథుః కటిదేశస్య తేషాం నిత్యం భవిష్యతి||
11 Pytam więc: Czy się potknęli, aby upaść? Nie daj Boże! Ale [raczej] przez ich upadek zbawienie [doszło] do pogan, aby wzbudzić w nich zawiść.
పతనార్థం తే స్ఖలితవన్త ఇతి వాచం కిమహం వదామి? తన్న భవతు కిన్తు తాన్ ఉద్యోగినః కర్త్తుం తేషాం పతనాద్ ఇతరదేశీయలోకైః పరిత్రాణం ప్రాప్తం|
12 A jeśli ich upadek jest bogactwem świata, a ich pomniejszenie bogactwem pogan, o ileż bardziej ich pełnia?
తేషాం పతనం యది జగతో లోకానాం లాభజనకమ్ అభవత్ తేషాం హ్రాసోఽపి యది భిన్నదేశినాం లాభజనకోఽభవత్ తర్హి తేషాం వృద్ధిః కతి లాభజనికా భవిష్యతి?
13 Mówię bowiem do was, pogan. Na ile jestem apostołem pogan, chlubię się swoją służbą;
అతో హే అన్యదేశినో యుష్మాన్ సమ్బోధ్య కథయామి నిజానాం జ్ఞాతిబన్ధూనాం మనఃసూద్యోగం జనయన్ తేషాం మధ్యే కియతాం లోకానాం యథా పరిత్రాణం సాధయామి
14 Może [w ten sposób] wzbudzę zawiść w [tych, którzy są] moim ciałem i zbawię niektórych z nich.
తన్నిమిత్తమ్ అన్యదేశినాం నికటే ప్రేరితః సన్ అహం స్వపదస్య మహిమానం ప్రకాశయామి|
15 Jeśli bowiem odrzucenie ich stało się pojednaniem [dla] świata, czym [będzie] przyjęcie [ich], jeśli nie powstaniem z martwych do życia?
తేషాం నిగ్రహేణ యదీశ్వరేణ సహ జగతో జనానాం మేలనం జాతం తర్హి తేషామ్ అనుగృహీతత్వం మృతదేహే యథా జీవనలాభస్తద్వత్ కిం న భవిష్యతి?
16 Ponieważ jeśli zaczyn jest święty, [to] i ciasto, a jeśli korzeń jest święty, [to] i gałęzie.
అపరం ప్రథమజాతం ఫలం యది పవిత్రం భవతి తర్హి సర్వ్వమేవ ఫలం పవిత్రం భవిష్యతి; తథా మూలం యది పవిత్రం భవతి తర్హి శాఖా అపి తథైవ భవిష్యన్తి|
17 Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, który byłeś dzikim drzewem oliwnym, zostałeś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości drzewa oliwnego;
కియతీనాం శాఖానాం ఛేదనే కృతే త్వం వన్యజితవృక్షస్య శాఖా భూత్వా యది తచ్ఛాఖానాం స్థానే రోపితా సతి జితవృక్షీయమూలస్య రసం భుంక్షే,
18 Nie wynoś się nad gałęzie. Jeśli jednak się wynosisz, [wiedz, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, lecz korzeń ciebie.
తర్హి తాసాం భిన్నశాఖానాం విరుద్ధం మాం గర్వ్వీః; యది గర్వ్వసి తర్హి త్వం మూలం యన్న ధారయసి కిన్తు మూలం త్వాం ధారయతీతి సంస్మర|
19 Ale powiesz: Odłamane zostały gałęzie, abym ja został wszczepiony.
అపరఞ్చ యది వదసి మాం రోపయితుం తాః శాఖా విభన్నా అభవన్;
20 Słusznie, z powodu niewiary zostały odłamane, ty zaś trwasz przez wiarę. Nie pysznij się, ale się bój.
భద్రమ్, అప్రత్యయకారణాత్ తే విభిన్నా జాతాస్తథా విశ్వాసకారణాత్ త్వం రోపితో జాతస్తస్మాద్ అహఙ్కారమ్ అకృత్వా ససాధ్వసో భవ|
21 Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, wiedz, że i ciebie nie oszczędzi.
యత ఈశ్వరో యది స్వాభావికీః శాఖా న రక్షతి తర్హి సావధానో భవ చేత్ త్వామపి న స్థాపయతి|
22 Spójrz więc na dobroć i srogość Boga: srogość dla tych, którzy upadli, a dla ciebie dobroć, jeśli będziesz trwał w [tej] dobroci. W przeciwnym razie ty też będziesz wycięty.
ఇత్యత్రేశ్వరస్య యాదృశీ కృపా తాదృశం భయానకత్వమపి త్వయా దృశ్యతాం; యే పతితాస్తాన్ ప్రతి తస్య భయానకత్వం దృశ్యతాం, త్వఞ్చ యది తత్కృపాశ్రితస్తిష్ఠసి తర్హి త్వాం ప్రతి కృపా ద్రక్ష్యతే; నో చేత్ త్వమపి తద్వత్ ఛిన్నో భవిష్యసి|
23 Lecz i oni, jeśli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc ponownie ich wszczepić.
అపరఞ్చ తే యద్యప్రత్యయే న తిష్ఠన్తి తర్హి పునరపి రోపయిష్యన్తే యస్మాత్ తాన్ పునరపి రోపయితుమ్ ఇశ్వరస్య శక్తిరాస్తే|
24 Jeśli bowiem ty zostałeś wycięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, a wbrew naturze zostałeś wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, o ileż bardziej ci, którzy są [gałęziami] naturalnymi, wszczepieni zostaną w swoje własne drzewo oliwne!
వన్యజితవృక్షస్య శాఖా సన్ త్వం యది తతశ్ఛిన్నో రీతివ్యత్యయేనోత్తమజితవృక్షే రోపితోఽభవస్తర్హి తస్య వృక్షస్య స్వీయా యాః శాఖాస్తాః కిం పునః స్వవృక్షే సంలగితుం న శక్నువన్తి?
25 Nie chcę bowiem, bracia, abyście nie znali tej tajemnicy – żebyście sami siebie nie uważali za mądrych – że zatwardziałość po części przyszła na Izrael, dopóki nie wejdzie pełnia pogan.
హే భ్రాతరో యుష్మాకమ్ ఆత్మాభిమానో యన్న జాయతే తదర్థం మమేదృశీ వాఞ్ఛా భవతి యూయం ఏతన్నిగూఢతత్త్వమ్ అజానన్తో యన్న తిష్ఠథ; వస్తుతో యావత్కాలం సమ్పూర్ణరూపేణ భిన్నదేశినాం సంగ్రహో న భవిష్యతి తావత్కాలమ్ అంశత్వేన ఇస్రాయేలీయలోకానామ్ అన్ధతా స్థాస్యతి;
26 I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel i odwróci bezbożność od Jakuba.
పశ్చాత్ తే సర్వ్వే పరిత్రాస్యన్తే; ఏతాదృశం లిఖితమప్యాస్తే, ఆగమిష్యతి సీయోనాద్ ఏకో యస్త్రాణదాయకః| అధర్మ్మం యాకుబో వంశాత్ స తు దూరీకరిష్యతి|
27 A to [będzie] moje przymierze z nimi, gdy zgładzę ich grzechy.
తథా దూరీకరిష్యామి తేషాం పాపాన్యహం యదా| తదా తైరేవ సార్ద్ధం మే నియమోఽయం భవిష్యతి|
28 Tak więc co do ewangelii są nieprzyjaciółmi ze względu na was, lecz co do wybrania są umiłowani ze względu na ojców.
సుసంవాదాత్ తే యుష్మాకం విపక్షా అభవన్ కిన్త్వభిరుచితత్వాత్ తే పితృలోకానాం కృతే ప్రియపాత్రాణి భవన్తి|
29 Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.
యత ఈశ్వరస్య దానాద్ ఆహ్వానాఞ్చ పశ్చాత్తాపో న భవతి|
30 Jak bowiem wy kiedyś nie wierzyliście Bogu, ale teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich niewiary;
అతఏవ పూర్వ్వమ్ ఈశ్వరేఽవిశ్వాసినః సన్తోఽపి యూయం యద్వత్ సమ్ప్రతి తేషామ్ అవిశ్వాసకారణాద్ ఈశ్వరస్య కృపాపాత్రాణి జాతాస్తద్వద్
31 Tak i oni teraz stali się nieposłuszni, aby z powodu miłosierdzia wam [okazanego] i oni miłosierdzia dostąpili.
ఇదానీం తేఽవిశ్వాసినః సన్తి కిన్తు యుష్మాభి ర్లబ్ధకృపాకారణాత్ తైరపి కృపా లప్స్యతే|
ఈశ్వరః సర్వ్వాన్ ప్రతి కృపాం ప్రకాశయితుం సర్వ్వాన్ అవిశ్వాసిత్వేన గణయతి| (eleēsē g1653)
33 O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi!
అహో ఈశ్వరస్య జ్ఞానబుద్ధిరూపయో ర్ధనయోః కీదృక్ ప్రాచుర్య్యం| తస్య రాజశాసనస్య తత్త్వం కీదృగ్ అప్రాప్యం| తస్య మార్గాశ్చ కీదృగ్ అనుపలక్ష్యాః|
34 Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą?
పరమేశ్వరస్య సఙ్కల్పం కో జ్ఞాతవాన్? తస్య మన్త్రీ వా కోఽభవత్?
35 Lub kto pierwszy mu coś dał, aby otrzymać odpłatę?
కో వా తస్యోపకారీ భృత్వా తత్కృతే తేన ప్రత్యుపకర్త్తవ్యః?
