Objawienie 18
1 Potem zobaczyłem innego anioła zstępującego z nieba, mającego wielką władzę, i zajaśniała ziemia od jego chwały.
Pea hili ʻae ngaahi meʻa ni, ne u mamata ki he ʻāngelo ʻe taha ʻoku ʻalu hifo mei he langi, kuo ʻiate ia ʻae mālohi lahi; pea naʻe māmangia ʻa māmani ʻi hono nāunau,
2 I zawołał potężnie donośnym głosem: Upadł, upadł wielki Babilon, [metropolia]. Stała się mieszkaniem demonów, schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i znienawidzonego.
Pea naʻa ne kalanga mālohi ʻaki ʻae leʻo lahi, ʻo ne pehē, “Ko Papilone ko e lahi kuo hinga, kuo hinga ia, pea kuo hoko ia ko e nofoʻanga ʻoe kau tēvolo, pea ko e ʻananga ʻoe laumālie ʻuli kotoa pē, pea ko e kātoanga ʻoe manupuna kotoa pē ʻoku ʻuli mo fakalielia.
3 Gdyż wszystkie narody piły wino zapalczywości jej nierządu, a królowie ziemi uprawiali z nią nierząd i kupcy ziemi wzbogacili się na jej wielkim przepychu.
He kuo inu ʻe he ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻi he uaine ʻoe houhau ʻo ʻene feʻauaki, pea kuo feʻauaki mo ia ʻae ngaahi tuʻi ʻo māmani, pea ko e kau fakatau ʻo māmani kuo nau koloaʻia, ko e meʻa ʻi he lahi ʻo ʻene ngaahi meʻa lelei.”
4 I usłyszałem inny głos z nieba, który mówił: Wyjdźcie z niej, mój ludu, abyście nie byli uczestnikami jej grzechów i aby was nie dotknęły jej plagi.
Pea ne u ongoʻi ʻae leʻo ʻe taha mei he langi, ʻoku pehē mai, “ʻE hoku kakai, haʻu meiate ia, ke ʻoua te mou kau ʻi heʻene ngaahi angahala, pea ke ʻoua naʻa mou moʻua ʻi heʻene ngaahi malaʻia.
5 Jej grzechy bowiem dosięgły aż do nieba i wspomniał Bóg na jej nieprawości.
He kuo aʻu hake ki he langi ʻa ʻene ngaahi angahala, pea kuo manatuʻi ʻe he ʻOtua ʻa ʻene ngaahi hia.
6 Odpłaćcie jej, jak i ona odpłacała wam, i oddajcie jej w dwójnasób według jej uczynków. Do kielicha, w który [wam] nalewała, nalejcie jej w dwójnasób.
Totongi kiate ia ʻo hangē ko ʻene totongi kiate kimoutolu, pea ʻatu kiate ia ke tuʻo ua ʻo fakatatau ki heʻene ngaahi ngāue: ʻi he ipu ʻaia naʻa ne fakafonu, ke fakafonu ai kiate ia ke liunga ua.
7 Ile sama się rozsławiła i pławiła się w przepychu, tyle zadajcie jej udręki i smutku, bo mówi w swoim sercu: Zasiadam [jak] królowa, nie jestem wdową i nie zaznam smutku.
Tuku kiate ia ʻae tautea mo e mamahi ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene fakahikihikiʻi ia, mo ʻene moʻui fakapelepeleʻi ia: he kuo pehē ʻe ia ʻi hono loto, ‘ʻOku ou nofo ko e tuʻi fefine, pea ʻoku ʻikai mate hoku husepāniti, pea ʻe ʻikai te u mamata ki ha mamahi.’
8 Dlatego w jednym dniu przyjdą [na nią] jej plagi, śmierć, smutek i głód i zostanie spalona ogniem, bo mocny jest Pan Bóg, który ją osądzi.
Ko ia, ʻe hoko ʻi he ʻaho pe taha ʻa hono ngaahi malaʻia, ko e mate, mo e tangi, mo e honge; pea ʻe fakaʻauha mālie ia ʻaki ʻae afi: he ʻoku māfimafi ʻae ʻEiki ko e ʻOtua ʻoku ne fakamaauʻi ia.
9 I będą płakać, i lamentować nad nią królowie ziemi, którzy uprawiali z nią nierząd i pławili się w przepychu, gdy zobaczą dym jej pożaru.
“Pea ko e ngaahi tuʻi ʻo māmani, naʻa nau feʻauaki mo moʻui fakapelepele mo ia, te nau tangi mo tangilāulau koeʻuhi ko ia, ʻoka nau ka mamata ki he kohu ʻo ʻene vela,
10 Stojąc z daleka z powodu strachu przed jej męką, powiedzą: Biada, biada [tobie], wielkie miasto, Babilonie, metropolio potężna, bo w jednej godzinie nadszedł twój sąd!
ʻO tuʻu mamaʻo atu, ʻi he manavahē ki heʻene mamahi, mo nau pehē, ‘ʻOiauē, ʻoiauē, ʻae kolo lahi ko ia ko Papilone, ʻae kolo mālohi ko ia! He kuo hoko ʻi he feituʻulaʻā pe taha ʻa hoʻo fakamaau.’
11 A kupcy ziemi będą płakać i lamentować nad nią, bo już nikt nie będzie kupował ich towaru;
“Pea ʻe tangi mo tangilāulau ʻae kau fakatau ʻo māmani koeʻuhi ko ia; he ʻoku ʻikai ha taha ke toe fakatau ʻenau ngaahi meʻa fakatau:
12 Towaru złota, srebra, drogich kamieni, pereł, bisioru, purpury, jedwabiu, szkarłatu, wszelkiego drewna tujowego, wszelkich przedmiotów z kości słoniowej, wszelkich przedmiotów z najkosztowniejszego drewna, brązu, żelaza i marmuru;
Ko e meʻa fakatau ʻoe koula, mo e siliva, mo e maka koloa, mo e mataʻitofe, mo e tupenu mahuʻinga, mo e kulokula, mo e silika, mo e kulaʻahoʻaho, mo e ʻakau melie kotoa pē, mo e ipu lei kotoa pē, mo e ipu ʻoe ʻakau mahuʻinga lahi kotoa pē, mo e palasa, mo e ukamea, mo e maka lelei,
13 Cynamonu i wonności, olejku i kadzidła, wina i oliwy, najczystszej mąki i pszenicy, bydła i owiec, koni i wozów, niewolników i dusz ludzkich.
Mo e sinamoni, mo e ngaahi meʻa nanamu mo e meʻa tākai, mo e laipeno, mo e uaine, mo e lolo, mo e mahoaʻa lelei, mo e uite, mo e fanga manu, mo e fanga sipi, mo e fanga hoosi, mo e ngaahi saliote, mo e ngaahi sino, mo e ngaahi laumālie ʻoe kakai.
14 Owoce, których pożądała twoja dusza, opuściły ciebie i wszystko, co tłuste i świetne, opuściło ciebie i już nigdy tego nie znajdziesz.
Pea ko e ngaahi fua naʻe holi ki ai ʻa ho laumālie, kuo mole ʻiate koe, pea mo e meʻa kotoa pē naʻe ifoifo lelei mo matamatalelei, kuo mole ʻiate koe, pea ʻe ʻikai ʻaupito te ke kei ʻilo ia.
15 Ci, którzy tym handlowali i wzbogacili się na niej, będą stać z daleka z powodu strachu przed jej męką, płacząc i lamentując w słowach:
Ko e kau fakatau ʻoe ngaahi meʻa ni, naʻa nau koloaʻia meiate ia, ʻe tutuʻu ʻi he mamaʻo atu, ko e meʻa ʻi he manavahē ki heʻene mamahi, ʻonau tangi mo tangilāulau,
16 Biada, biada [tobie], wielkie miasto, ubrane w bisior, purpurę i szkarłat, przyozdobione złotem, drogimi kamieniami i perłami;
‘Mo nau pehē, ʻOiauē, ʻoiauē, ʻae kolo lahi ko ia, naʻe kofuʻaki ʻae tupenu mahuʻinga, mo e kulokula, mo e kulaʻahoʻaho, pea teunga ʻaki ʻae koula, mo e maka koloa, mo e ngaahi mataʻitofe!
17 Bo w jednej godzinie przepadło tak wielkie bogactwo; a każdy sternik i całe rzesze pływających na okrętach, i marynarze, i wszyscy, którzy pracują na morzu, stanęli z daleka;
Koeʻuhi ko e feituʻulaʻā pe taha kuo mole ai ʻae koloa lahi pehē ni.’ Pea ko e ʻeiki vaka kotoa pē, mo e kakai folau kotoa pē ʻi he ngaahi vaka, mo e kau toutai, mo kinautolu ʻoku fai fakatau ʻi he tahi, naʻa nau tutuʻu mamaʻo atu,
18 I wołali, widząc dym jego pożaru: Które [miasto jest] podobne do tego wielkiego miasta?
ʻo tangi, ʻi heʻenau mamata ki he kohu ʻo ʻene vela, mo pehē, ‘Ko fē hano tatau ʻoe kolo lahi ni!’
19 I sypali proch na swoje głowy, i wołali, płacząc i lamentując: Biada, biada [tobie], wielkie miasto, w którym, dzięki jego dostatkowi, wzbogacili się wszyscy, którzy mieli statki na morzu, bo w jednej godzinie zostało spustoszone.
“Pea naʻa nau lī ʻae efu ki honau ʻulu, ʻo tangi, pea tangilāulau mo ʻOiauē, ʻo pehē, ‘ʻOiauē, ʻoiauē, ʻae kolo lahi ko ia, ʻaia naʻe maʻu koloa mei ai ʻakinautolu kotoa pē naʻe maʻu ʻae ngaahi vaka ʻi he tahi, ko e meʻa ʻi heʻene fakatau lahi; he ko e feituʻulaʻā pe taha kuo fakamasiva ia.’
20 Raduj się nad nim niebo oraz święci apostołowie i prorocy, bo Bóg pomścił na nim waszą [krzywdę].
“ʻE langi, ke ke fiefia kiate ia, fakataha mo e kau palōfita māʻoniʻoni; he kuo totongi ʻe he ʻOtua kiate ia koeʻuhi ko kimoutolu.”
21 A jeden potężny anioł podniósł kamień, wielki jak [kamień] młyński, i wrzucił go do morza, mówiąc: Tak gwałtownie będzie zrzucony Babilon, wielkie miasto, i już go nie znajdą.
Pea naʻe toʻo ʻe ha ʻāngelo mālohi ʻae maka ʻo hangē ha fuʻu maka momosi, ʻo ne lī ia ki he tahi, ʻo ne pehē, “ʻE pehē ʻa hono lī mālohi hifo ʻae kolo lahi ko ia ko Papilone, pea ʻe ʻikai ʻaupito kei ʻiloʻi ia.
22 I głosu harfiarzy, śpiewaków, flecistów i trębaczy nie będzie już słychać w tobie, i żaden rzemieślnik jakiegokolwiek rzemiosła już się nie znajdzie w tobie, i odgłosu kamienia młyńskiego już się w tobie nie usłyszy.
Pea ʻe ʻikai ʻaupito kei fanongo ʻiate koe ʻae leʻo ʻoe kau tā haʻape, mo e kau tā meʻa faiva, mo e kau ifi fangufangu, mo e kau ifi meʻa lea, pea ʻe ʻikai kei ʻilo ʻiate koe ha tufunga ʻe taha, ʻi ha faiva ʻe taha; pea ʻe ʻikai kei ongoʻi ʻiate koe ʻae longoaʻa ʻoe maka momosi;
23 I światło lampy nie zabłyśnie już w tobie, i głosu oblubieńca i oblubienicy nie będzie już słychać w tobie, bo twoi kupcy byli możnowładcami ziemi, bo twoimi czarami zostały zwiedzione wszystkie narody.
Pea ʻe ʻikai ʻaupito kei malama ʻiate koe ʻae ulo ʻo ha maama; pea ʻe ʻikai ʻaupito kei ongoʻi ʻiate koe ʻae leʻo ʻoe tangata taʻane mo e taʻahine: he ko e houʻeiki ʻo māmani ko hoʻo kau fakatau; he naʻe kākaaʻi ʻe hoʻo fie mana ʻae ngaahi puleʻanga kotoa pē.”
24 W nim też znaleziono krew proroków i świętych, i wszystkich zabitych na ziemi.
Pea naʻe ʻilo ʻiate ia ʻae toto ʻoe kau palōfita, mo e kakai māʻoniʻoni, mo kinautolu kotoa pē naʻe tāmateʻi ʻi he funga ʻo māmani.”
