< Objawienie 12 >

1 I ukazał się wielki cud na niebie: Kobieta ubrana w słońce i księżyc pod jej nogami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd.
ತತಃ ಪರಂ ಸ್ವರ್ಗೇ ಮಹಾಚಿತ್ರಂ ದೃಷ್ಟಂ ಯೋಷಿದೇಕಾಸೀತ್ ಸಾ ಪರಿಹಿತಸೂರ್ಯ್ಯಾ ಚನ್ದ್ರಶ್ಚ ತಸ್ಯಾಶ್ಚರಣಯೋರಧೋ ದ್ವಾದಶತಾರಾಣಾಂ ಕಿರೀಟಞ್ಚ ಶಿರಸ್ಯಾಸೀತ್|
2 A była brzemienna i krzyczała w bólach porodowych i w mękach rodzenia.
ಸಾ ಗರ್ಭವತೀ ಸತೀ ಪ್ರಸವವೇದನಯಾ ವ್ಯಥಿತಾರ್ತ್ತರಾವಮ್ ಅಕರೋತ್|
3 I ukazał się inny cud na niebie: Oto wielki rudy smok mający siedem głów i dziesięć rogów, a na jego głowach siedem koron.
ತತಃ ಸ್ವರ್ಗೇ ಽಪರಮ್ ಏಕಂ ಚಿತ್ರಂ ದೃಷ್ಟಂ ಮಹಾನಾಗ ಏಕ ಉಪಾತಿಷ್ಠತ್ ಸ ಲೋಹಿತವರ್ಣಸ್ತಸ್ಯ ಸಪ್ತ ಶಿರಾಂಸಿ ಸಪ್ತ ಶೃಙ್ಗಾಣಿ ಶಿರಃಸು ಚ ಸಪ್ತ ಕಿರೀಟಾನ್ಯಾಸನ್|
4 A jego ogon wlókł trzecią część gwiazd nieba i zrzucił je na ziemię. I stanął smok przed kobietą, która [właśnie] miała urodzić, aby gdy tylko urodzi, pożreć jej dziecko.
ಸ ಸ್ವಲಾಙ್ಗೂಲೇನ ಗಗನಸ್ಥನಕ್ಷತ್ರಾಣಾಂ ತೃತೀಯಾಂಶಮ್ ಅವಮೃಜ್ಯ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ನ್ಯಪಾತಯತ್| ಸ ಏವ ನಾಗೋ ನವಜಾತಂ ಸನ್ತಾನಂ ಗ್ರಸಿತುಮ್ ಉದ್ಯತಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಸವಿಷ್ಯಮಾಣಾಯಾ ಯೋಷಿತೋ ಽನ್ತಿಕೇ ಽತಿಷ್ಠತ್|
5 I urodziła syna – mężczyznę, który będzie rządził wszystkimi narodami laską żelazną. I porwane zostało jej dziecko do Boga i do jego tronu;
ಸಾ ತು ಪುಂಸನ್ತಾನಂ ಪ್ರಸೂತಾ ಸ ಏವ ಲೌಹಮಯರಾಜದಣ್ಡೇನ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಶ್ಚಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯಾಃ ಸನ್ತಾನ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ತದೀಯಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಚ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಉದ್ಧೃತಃ|
6 A kobieta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.
ಸಾ ಚ ಯೋಷಿತ್ ಪ್ರಾನ್ತರಂ ಪಲಾಯಿತಾ ಯತಸ್ತತ್ರೇಶ್ವರೇಣ ನಿರ್ಮ್ಮಿತ ಆಶ್ರಮೇ ಷಷ್ಠ್ಯಧಿಕಶತದ್ವಯಾಧಿಕಸಹಸ್ರದಿನಾನಿ ತಸ್ಯಾಃ ಪಾಲನೇನ ಭವಿತವ್ಯಂ|
7 I nastąpiła walka w niebie. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. I walczył smok i jego aniołowie;
ತತಃ ಪರಂ ಸ್ವರ್ಗೇ ಸಂಗ್ರಾಮ ಉಪಾಪಿಷ್ಠತ್ ಮೀಖಾಯೇಲಸ್ತಸ್ಯ ದೂತಾಶ್ಚ ತೇನ ನಾಗೇನ ಸಹಾಯುಧ್ಯನ್ ತಥಾ ಸ ನಾಗಸ್ತಸ್ಯ ದೂತಾಶ್ಚ ಸಂಗ್ರಾಮಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್, ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭವಿತುಂ ನಾಶಕ್ನುವನ್
8 Ale nie zwyciężyli i nie było już dla nich miejsca w niebie.
ಯತಃ ಸ್ವರ್ಗೇ ತೇಷಾಂ ಸ್ಥಾನಂ ಪುನ ರ್ನಾವಿದ್ಯತ|
9 I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, zwodzący cały świat. Został zrzucony na ziemię, z nim też zrzuceni zostali jego aniołowie.
ಅಪರಂ ಸ ಮಹಾನಾಗೋ ಽರ್ಥತೋ ದಿಯಾವಲಃ (ಅಪವಾದಕಃ) ಶಯತಾನಶ್ಚ (ವಿಪಕ್ಷಃ) ಇತಿ ನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯಃ ಪುರಾತನಃ ಸರ್ಪಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ನರಲೋಕಂ ಭ್ರಾಮಯತಿ ಸ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ನಿಪಾತಿತಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಸ್ಯ ದೂತಾ ಅಪಿ ತತ್ರ ನಿಪಾತಿತಾಃ|
10 I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, moc i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, bo został zrzucony oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem.
ತತಃ ಪರಂ ಸ್ವರ್ಗೇ ಉಚ್ಚೈ ರ್ಭಾಷಮಾಣೋ ರವೋ ಽಯಂ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ, ತ್ರಾಣಂ ಶಕ್ತಿಶ್ಚ ರಾಜತ್ವಮಧುನೈವೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಃ| ತಥಾ ತೇನಾಭಿಷಿಕ್ತಸ್ಯ ತ್ರಾತುಃ ಪರಾಕ್ರಮೋ ಽಭವತ್ಂ|| ಯತೋ ನಿಪಾತಿತೋ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಸೋ ಽಭಿಯೋಜಕಃ| ಯೇನೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಃ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತೇ ಽದೂಷ್ಯನ್ತ ದಿವಾನಿಶಂ||
11 Ale oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo swego świadectwa i nie umiłowali swojego życia – aż do śmierci.
ಮೇಷವತ್ಸಸ್ಯ ರಕ್ತೇನ ಸ್ವಸಾಕ್ಷ್ಯವಚನೇನ ಚ| ತೇ ತು ನಿರ್ಜಿತವನ್ತಸ್ತಂ ನ ಚ ಸ್ನೇಹಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವತ| ಪ್ರಾಣೋಷ್ವಪಿ ಸ್ವಕೀಯೇಷು ಮರಣಸ್ಯೈವ ಸಙ್ಕಟೇ|
12 Dlatego radujcie się niebiosa i wy, ich mieszkańcy. Biada [mieszkańcom] ziemi i morza, bo zszedł do was diabeł pałający wielkim gniewem, gdyż wie, że ma niewiele czasu.
ತಸ್ಮಾದ್ ಆನನ್ದತು ಸ್ವರ್ಗೋ ಹೃಷ್ಯನ್ತಾಂ ತನ್ನಿವಾಮಿನಃ| ಹಾ ಭೂಮಿಸಾಗರೌ ತಾಪೋ ಯುವಾಮೇವಾಕ್ರಮಿಷ್ಯತಿ| ಯುವಯೋರವತೀರ್ಣೋ ಯತ್ ಶೈತಾನೋ ಽತೀವ ಕಾಪನಃ| ಅಲ್ಪೋ ಮೇ ಸಮಯೋ ಽಸ್ತ್ಯೇತಚ್ಚಾಪಿ ತೇನಾವಗಮ್ಯತೇ||
13 A gdy smok zobaczył, że został zrzucony na ziemię, zaczął prześladować kobietę, która urodziła mężczyznę.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ನಾಗಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಸ್ವಂ ನಿಕ್ಷಿಪ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಾಂ ಪುತ್ರಪ್ರಸೂತಾಂ ಯೋಷಿತಮ್ ಉಪಾದ್ರವತ್|
14 I dano kobiecie dwa skrzydła wielkiego orła, aby poleciała na pustynię, na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od węża.
ತತಃ ಸಾ ಯೋಷಿತ್ ಯತ್ ಸ್ವಕೀಯಂ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಥಾಶ್ರಮಂ ಪ್ರತ್ಯುತ್ಪತಿತುಂ ಶಕ್ನುಯಾತ್ ತದರ್ಥಂ ಮಹಾಕುರರಸ್ಯ ಪಕ್ಷದ್ವಯಂ ತಸ್ವೈ ದತ್ತಂ, ಸಾ ತು ತತ್ರ ನಾಗತೋ ದೂರೇ ಕಾಲೈಕಂ ಕಾಲದ್ವಯಂ ಕಾಲಾರ್ದ್ಧಞ್ಚ ಯಾವತ್ ಪಾಲ್ಯತೇ|
15 I wyrzucił wąż ze swojej paszczy za kobietą wodę jak rzekę, aby ją rzeka porwała.
ಕಿಞ್ಚ ಸ ನಾಗಸ್ತಾಂ ಯೋಷಿತಂ ಸ್ರೋತಸಾ ಪ್ಲಾವಯಿತುಂ ಸ್ವಮುಖಾತ್ ನದೀವತ್ ತೋಯಾನಿ ತಸ್ಯಾಃ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರಾಕ್ಷಿಪತ್|
16 Lecz ziemia przyszła kobiecie z pomocą i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, którą smok wyrzucił ze swojej paszczy.
ಕಿನ್ತು ಮೇದಿನೀ ಯೋಷಿತಮ್ ಉಪಕುರ್ವ್ವತೀ ನಿಜವದನಂ ವ್ಯಾದಾಯ ನಾಗಮುಖಾದ್ ಉದ್ಗೀರ್ಣಾಂ ನದೀಮ್ ಅಪಿವತ್|
17 I rozgniewał się smok na kobietę, i odszedł, aby walczyć z resztą jej potomstwa, z tymi, którzy zachowują przykazania Boga i mają świadectwo Jezusa Chrystusa.
ತತೋ ನಾಗೋ ಯೋಷಿತೇ ಕ್ರುದ್ಧ್ವಾ ತದ್ವಂಶಸ್ಯಾವಶಿಷ್ಟಲೋಕೈರರ್ಥತೋ ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಜ್ಞಾಃ ಪಾಲಯನ್ತಿ ಯೀಶೋಃ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಧಾರಯನ್ತಿ ಚ ತೈಃ ಸಹ ಯೋದ್ಧುಂ ನಿರ್ಗತವಾನ್|

< Objawienie 12 >