Objawienie 11
1 I dano mi trzcinę podobną do pręta. I stanął anioł, mówiąc: Wstań i zmierz świątynię Boga i ołtarz oraz tych, którzy w niej oddają pokłon.
Ningĩ ngĩnengerwo mũrangi wa gũthima wahaanaga ta rũthanju, ngĩĩrwo atĩrĩ, “Thiĩ ũthime hekarũ ya Ngai na kĩgongona, na ũtare andũ arĩa marahooya Ngai kuo.
2 Lecz dziedziniec zewnętrzny świątyni wyłącz i nie mierz go, gdyż został dany poganom. I będą deptać święte miasto przez czterdzieści dwa miesiące.
No nja ya hekarũ ũtigane nayo, ndũkamĩthime tondũ nĩĩhetwo andũ-a-Ndũrĩrĩ. Nao nĩmakarangĩrĩria itũũra rĩu itheru ihinda rĩa mĩeri mĩrongo ĩna na ĩĩrĩ.
3 I dam [władzę] dwóm moim świadkom, którzy będą prorokować przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni ubrani w wory.
Na niĩ nĩngaahe aira akwa eerĩ hinya, nao nĩmakaratha ũhoro handũ ha matukũ 1,260 mehumbĩte nguo cia makũnia.”
4 Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, które stoją przed Bogiem ziemi.
Acio nĩo mĩtamaiyũ ĩrĩa ĩĩrĩ, na nĩo mĩtĩ ĩrĩa ĩĩrĩ ya kũigĩrĩrwo matawa ĩrĩa ĩrũgamĩte mbere ya Mwathani wa thĩ.
5 A gdy ktoś chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśli więc ktoś chciałby ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity.
Mũndũ o wothe angĩkaageria kũmeka ũũru, mwaki ũkoimaga tũnua twao ũkaniina thũ icio ciao. Na mũndũ o wothe ũngĩkenda kũmeka ũũru no nginya akue o ũguo.
6 Oni mają władzę zamknąć niebo, aby nie padał deszcz za dni ich prorokowania, i mają władzę nad wodami, aby je zamieniać w krew i porazić ziemię wszelkimi plagami, ilekroć zechcą.
Andũ aya marĩ na hinya wa kũhinga igũrũ nĩgeetha gũtikae kuura mbura ihinda rĩrĩa makaaratha ũhoro; ningĩ marĩ na hinya wa kũgarũra maaĩ matuĩke thakame. O na ningĩ marĩ na hinya wa kũhũũra thĩ na mĩthemba yothe ya mĩthiro maita maingĩ o ta ũrĩa mangĩenda.
7 A gdy dopełnią swojego świadectwa, bestia, która wychodzi z otchłani, stoczy z nimi walkę i zwycięży ich, i zabije ich. (Abyssos g12)
Rĩrĩa makaarĩkia kũheana ũira wao-rĩ, nyamũ ĩrĩa yambataga yumĩte Irima-rĩrĩa-Rĩtarĩ-Gĩturi nĩĩkamatharĩkĩra ĩmatoorie, na ĩmoorage. (Abyssos g12)
8 A ich zwłoki [będą leżeć] na ulicy wielkiego miasta, które duchowo nazywa się Sodomą i Egiptem, gdzie też nasz Pan został ukrzyżowany.
Nacio ciimba ciao igaatigwo ciaraganĩte njĩra-inĩ cia itũũra rĩrĩa inene, rĩrĩa rĩgerekanagio rĩgetwo Sodomu kana Misiri, na nĩkuo Mwathani wao aambĩirwo mũtĩ igũrũ.
9 I [wielu] spośród ludów, plemion, języków i narodów będzie patrzeć na ich zwłoki przez trzy i pół dnia i nie pozwolą złożyć ich zwłok do grobu.
Na ihinda rĩa mĩthenya ĩtatũ na nuthu, andũ a kuuma iruka ciothe, na mĩhĩrĩga yothe, na thiomi ciothe na ndũrĩrĩ ciothe, nĩmakerorera ciimba ciao, na magirie ithikwo.
10 A mieszkańcy ziemi będą się cieszyć i radować z ich powodu. I będą sobie nawzajem posyłać podarunki, bo ci dwaj prorocy dręczyli mieszkańców ziemi.
Nao andũ arĩa matũũraga thĩ nĩmagakenerera aira acio, na makũngũĩre magĩtũmanagĩra iheo, tondũ anabii acio eerĩ nĩmanyariiraga andũ a gũkũ thĩ.
11 A po trzech i pół dnia duch życia od Boga wszedł w nich i stanęli na nogach, a wielki strach padł na tych, którzy na nich patrzyli.
No thuutha wa mĩthenya ĩtatũ na nuthu, mĩhũmũ ya muoyo ĩkĩmatoonya yumĩte kũrĩ Ngai, nao makĩrũgama na magũrũ mao, na arĩa maamonire makĩnyiitwo nĩ kĩmako kĩnene mũno.
12 Potem usłyszeli donośny głos z nieba mówiący: Wstąp tutaj. I wstąpili do nieba w obłoku, a ich nieprzyjaciele patrzyli na nich.
Ningĩ makĩigua mũgambo mũnene uumĩte igũrũ ũkĩmeera atĩrĩ, “Ambatai na gũkũ.” Nao makĩambata igũrũ marĩ itu-inĩ, thũ ciao imeroreire.
13 W tej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i zawaliła się dziesiąta część miasta, i zginęło w trzęsieniu ziemi siedem tysięcy ludzi, a pozostali przerazili się i oddali chwałę Bogu nieba.
Ithaa o rĩu-rĩ, gũkĩgĩa na gĩthingithia kĩnene, nakĩo gĩcunjĩ gĩa ikũmi gĩa itũũra rĩu gĩkĩmomoka. Andũ ngiri mũgwanja makĩũragwo nĩ gĩthingithia kĩu, nao arĩa maatigarire makĩmaka na makĩgooca Ngai wa igũrũ.
14 Minęło drugie „biada”, a oto nadchodzi szybko trzecie „biada”.
Haaro ya keerĩ nĩyathira, haaro ya gatatũ-rĩ, ĩgũũka o narua.
15 I zatrąbił siódmy anioł, i odezwały się donośne głosy w niebie mówiące: Królestwa świata stały się [królestwami] naszego Pana i jego Chrystusa i będzie królować na wieki wieków. (aiōn g165)
Nake mũraika wa mũgwanja akĩhuha karumbeta gake, nakuo gũkĩgĩa na mĩgambo mĩnene kũu igũrũ, nayo ĩkiuga atĩrĩ: “Ũthamaki wa thĩ nĩũtuĩkĩte ũthamaki wa Mwathani witũ, o na Kristũ wake, nake egũtũũra athamakaga nginya tene na tene.” (aiōn g165)
16 A dwudziestu czterech starszych, którzy siedzą przed Bogiem na swoich tronach, upadło na twarze i oddało Bogu pokłon;
Nao athuuri arĩa mĩrongo ĩĩrĩ na ana, arĩa maaikarĩire itĩ ciao cia ũnene mbere ya Ngai, magĩturumithia mothiũ mao thĩ makĩhooya Ngai,
17 Mówiąc: Dziękujemy tobie, Panie Boże Wszechmogący, który jesteś i który byłeś, i który masz przyjść, że wziąłeś swą potężną moc i objąłeś królestwo.
makiuga atĩrĩ: “Nĩtwagũcookeria ngaatho, Mwathani Ngai, Wee Mwene-Hinya-Wothe, o Wee ũrĩ ho, na nowe warĩ ho, tondũ nĩwoete hinya waku mũnene, ũkambĩrĩria gũthamaka.
18 I rozgniewały się narody, i nadszedł twój gniew i czas osądzenia umarłych, i oddania zapłaty twoim sługom prorokom i świętym oraz tym, którzy się boją twego imienia, małym i wielkim, i zniszczenia tych, którzy niszczą ziemię.
Ndũrĩrĩ nacio nĩciarakarire; namo mangʼũrĩ maku nĩmakinyĩte. Hĩndĩ nĩnginyu ya andũ arĩa akuũ gũtuĩrwo ciira, o na ya kũhe anabii, ndungata ciaku, iheo, hamwe na arĩa aamũre, na arĩa metigĩrĩte rĩĩtwa rĩaku, arĩa anini na anene, o na ya kwananga arĩa manangaga thĩ.”
19 Potem otworzyła się świątynia Boga w niebie i arka jego przymierza ukazała się w jego świątyni, i nastąpiły błyskawice, głosy, grzmoty, trzęsienia ziemi i wielki grad.
Ningĩ hekarũ ya Ngai kũu igũrũ ĩkĩhingũrwo, na thĩinĩ wa hekarũ yake gũkĩoneka ithandũkũ rĩrĩa rĩa kĩrĩkanĩro gĩake. Nakuo gũkĩgĩa na heni, na marurumĩ, na ngwa, na gĩthingithia, na mbura nene ya mbembe.
