Objawienie 10
1 I zobaczyłem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba, ubranego w obłok, nad jego głową była tęcza, jego twarz jak słońce, a jego nogi jak słupy ognia.
To pacoengah van hoi anghum tathuk, tamai angkhuk, thacak kalah van kami to ka hnuk: anih ih lu nuiah loe khungzae to oh, a krang loe ni baktiah oh moe, a khok loe hmai kamngaeh homh baktiah oh:
2 W swojej ręce miał otwartą książeczkę. I postawił prawą nogę na morzu, a lewą na ziemi.
Anih loe kamong cabu tetta to ban ah sinh: a bantang khok to tuipui nuiah koeng moe, bangqoi khok to saoeng nuiah koeng,
3 I zawołał donośnym głosem, tak jak ryczy lew. A gdy zawołał, siedem gromów odezwało się swoimi głosami.
Anih loe kahang kaipui baktiah kalen parai lok hoiah hangh: anih hang pacoengah khopazih tuen vai sarihto tuenh.
4 A gdy siedem gromów przemówiło swoimi głosami, zabrałem się do pisania, lecz usłyszałem głos z nieba, który mówił do mnie: Zapieczętuj [to], co mówiło siedem gromów, i nie pisz tego.
Khopazih tuen vai sarihto tuenh pacoengah, a thuih ih lok to ca ah tarik hanah kam sak: toe kai khaeah, Vai sarihto katuen khopazih tuen mah thuih ih lok to tarik hmah, catui to daeng ah, tiah van hoiah thuih ih lok to ka thaih.
5 A anioł, którego widziałem stojącego na morzu i na ziemi, podniósł swoją rękę ku niebu;
To naah tuipui hoi long nuiah angdoe vankami to ka hnuk, anih loe van ah ban payangh tahang moe,
6 I przysiągł na tego, który żyje na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w nim jest, i ziemię i to, co na niej, i morze, i to, co w nim, że czasu już nie będzie; (aiōn g165)
atue akra mak ai boeh, tiah dungzan hoi dungzan ah kahing, van hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, long hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, tuipui hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, Anih ih ahmin hoiah lokkamhaih to a sak: (aiōn g165)
7 Lecz w dniach głosu siódmego anioła, gdy zacznie trąbić, dokona się tajemnica Boga, jak to oznajmił swoim sługom, prorokom.
toe Anih mah a tamna tahmaanawk khaeah thuih ih lok baktih toengah, sarihto haih vankami mah angmah ih mongkah ueng na niah, kathuk Sithaw atimhaih akoep tih.
8 A głos, który usłyszałem z nieba, znowu przemówił do mnie: Idź, weź tę otwartą książeczkę, która jest w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi.
To pacoengah van bang hoiah kai khaeah, Caeh ah loe, tuipui hoi long nuiah kangdoe van kami ban ih kamong cabu tetta to la ah, tiah thuih ih lok to ka thaih let bae.
9 Podszedłem więc do anioła i powiedziałem mu: Daj mi tę książeczkę. I powiedział do mnie: Weź ją i zjedz, a spowoduje gorycz w twoim brzuchu, lecz w twoich ustach będzie słodka jak miód.
To pongah vankami khaeah ka caeh moe, anih khaeah, Cabu tetta to na paek ah, tiah ka naa. To naah anih mah kai khaeah, La ah loe caa ah; na zok thungah khaa tih, toe na pakha ah loe khoitui baktiah luep tih, tiah ang naa.
10 I wziąłem książeczkę z ręki anioła i zjadłem ją, a była w moich ustach słodka jak miód. Lecz gdy ją zjadłem, mój brzuch napełnił się goryczą.
Van kami ban ih cabu tetta to ka lak moe, ka caak; ka pakha ah loe khoitui baktiah luep: toe ka caak pacoeng ka zok thungah phak naah loe khaa.
11 I powiedział do mnie: Musisz znowu prorokować przed wieloma ludami, narodami, językami i królami.
To naah anih mah kai khaeah, Kanoih parai kaminawk, prae kaminawk, lok congca apae kaminawk hoi siangpahrangnawk khaeah lok na taphong let tih, tiah ang naa.
