Psalmów 95

1 Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

Venite, cantiamo con giubilo all’Eterno, mandiamo grida di gioia alla ròcca della nostra salvezza!

2 Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

Presentiamoci a lui con lodi, celebriamolo con salmi!

3 PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

Poiché l’Eterno è un Dio grande, e un gran Re sopra tutti gli dèi.

4 W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

Nelle sue mani stanno le profondità della terra, e le altezze de’ monti son sue.

5 Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

Suo è il mare, perch’egli l’ha fatto, e le sue mani han formato la terra asciutta.

6 Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

Venite, adoriamo e inchiniamoci, inginocchiamoci davanti all’Eterno che ci ha fatti!

7 On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

Poich’egli è il nostro Dio, e noi siamo il popolo ch’egli pasce, e il gregge che la sua mano conduce.

8 Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

Oggi, se udite la sua voce, non indurate il vostro cuore come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,

9 Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

quando i vostri padri mi tentarono, mi provarono e videro l’opera mia.

10 Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

Quarant’anni ebbi in disgusto quella generazione, e dissi: E’ un popolo sviato di cuore, e non han conosciuto le mie vie.

11 Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.

Perciò giurai nell’ira mia: Non entreranno nel mio riposo!