Psalmów 95

1 Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

Venez, chantons avec allégresse à Yahweh! Poussons des cris de joie vers le Rocher de notre salut!

2 Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

Allons au-devant de lui avec des louanges, faisons retentir des hymnes en son honneur.

3 PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

Car c’est un grand Dieu que Yahweh, un grand roi au-dessus de tous les dieux.

4 W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

Il tient dans sa main les fondements de la terre, et les sommets des montagnes sont à lui.

5 Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

A lui la mer, car c’est lui qui l’a faite; la terre aussi: ses mains l’ont formée.

6 Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

Venez, prosternons-nous et adorons, fléchissons le genou devant Yahweh, notre Créateur.

7 On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

Car il est notre Dieu, et nous, nous sommes le peuple de son pâturage, le troupeau que sa main conduit. Oh! si vous pouviez écouter aujourd’hui sa voix!

8 Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

N’endurcissez pas votre cœur comme à Mériba, comme à la journée de Massa, dans le désert,

9 Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

où vos pères m’ont tenté, m’ont éprouvé, quoiqu’ils eussent vu mes œuvres.

10 Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

Pendant quarante ans j’eus cette race en dégoût, et je dis: C’est un peuple au cœur égaré; et ils n’ont pas connu mes voies.

11 Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.

Aussi je jurai dans ma colère: ils n’entreront pas dans mon repos.