Psalmów 94
1 Boże zemsty, PANIE Boże zemsty, objaw się!
Psalmus ipsi David, quarta sabbati. [Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit.
2 Powstań, Sędzio [całej] ziemi, odpłać pysznym.
Exaltare, qui judicas terram; redde retributionem superbis.
3 Jak długo niegodziwi, PANIE, jak długo niegodziwi będą się radować?
Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur;
4 [Jak długo] będą pleść, mówić zuchwale i chełpić się wszyscy czyniący nieprawość?
effabuntur et loquentur iniquitatem; loquentur omnes qui operantur injustitiam?
5 Depczą twój lud, PANIE, i gnębią twoje dziedzictwo.
Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt.
6 Mordują wdowy i przybysza, zabijają sieroty.
Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt.
7 I mówią: PAN tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba.
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob.
8 Zrozumcie, nierozumni wśród ludu! A wy, głupcy, kiedy zmądrzejecie?
Intelligite, insipientes in populo; et stulti, aliquando sapite.
9 Czy ten, który wszczepił ucho, nie słyszy? Czy ten, który ukształtował oko, nie widzi?
Qui plantavit aurem non audiet? aut qui finxit oculum non considerat?
10 Czy ten, który chłoszcze narody, nie będzie karał? [Ten], który uczy człowieka wiedzy, [czy nie wie]?
Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam?
11 PAN zna myśli ludzkie; [wie], że są marnością.
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 Błogosławiony mąż, którego ty chłoszczesz, PANIE, i uczysz go twym prawem;
Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum:
13 Aby dać mu odpocząć od złych dni, aż będzie wykopany dół dla niegodziwego.
ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
14 PAN bowiem nie odrzuci swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.
Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet,
15 Ale sąd powróci do sprawiedliwości, a wszyscy serca prawego [pójdą] za nim.
quoadusque justitia convertatur in judicium: et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.
16 Któż stanie przy mnie przeciwko złoczyńcom? Kto ujmie się za mną przeciwko czyniącym nieprawość?
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Gdyby PAN nie przyszedł mi z pomocą, moja dusza przebywałaby w milczeniu.
Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
18 Gdy powiedziałem: Moja noga się chwieje, twoje miłosierdzie, PANIE, mnie wsparło.
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua, Domine, adjuvabat me.
19 W niezliczonych myślach mego serca twoje pociechy rozweselają moją duszę.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 Czy sprzymierzy się z tobą tron nieprawości, który wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?
Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto?
21 Zbierają się przeciw duszy sprawiedliwego i krew niewinną potępiają.
Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 Lecz PAN jest moją twierdzą, mój Bóg – skałą mojej ucieczki.
Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ.
23 On obróci przeciwko nim ich nieprawość i za ich zło ich wytraci; wytraci ich PAN, nasz Bóg.
Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.]
