Psalmów 91
1 Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie.
Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;
2 Będę mówił o PANU: Moja ucieczka i twierdza, mój Bóg, jemu będę ufał.
Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.
3 Zaprawdę, on wybawi cię z sideł łowcy [i] od zgubnej zarazy.
Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.
4 Okryje cię swymi piórami i pod jego skrzydłami będziesz bezpieczny; jego prawda [będzie ci] tarczą i puklerzem.
Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.
5 Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały lecącej za dnia;
Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;
6 Ani zarazy, [która] przychodzi w ciemności, ani dżumy, [która] pustoszy w południe.
Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.
7 Tysiąc padnie u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, [lecz] ciebie to nie dosięgnie.
Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.
8 Tylko zobaczysz na własne oczy i ujrzysz zapłatę daną niegodziwym.
Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.
9 Ponieważ PANA, moją ucieczkę [i] Najwyższego, uczyniłeś swoim mieszkaniem;
Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:
10 Nie spotka cię nic złego ani [żadna] plaga nie zbliży się do twego namiotu.
Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.
11 Rozkaże bowiem o tobie swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.
Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
12 Na rękach będą cię nosić, byś przypadkiem nie uderzył swojej nogi o kamień.
Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
13 Będziesz stąpał po lwie i po żmii, lwiątko i smoka podepczesz.
Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.
14 Wybawię go, bo mnie umiłował; wywyższę go, bo poznał moje imię.
Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.
15 Będzie mnie wzywał, a ja go wysłucham; będę z nim w utrapieniu, wyrwę go i otoczę chwałą.
Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.
16 Długimi dniami go nasycę i ukażę mu moje zbawienie.
Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.
