< Psalmów 91 >
1 Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie.
Kas sēž tā Visuaugstākā patvērumā un mīt tā Visuvarenā ēnā,
2 Będę mówił o PANU: Moja ucieczka i twierdza, mój Bóg, jemu będę ufał.
Tas saka uz To Kungu: mana cerība un mana stipra pils, mans Dievs, uz ko es paļaujos.
3 Zaprawdę, on wybawi cię z sideł łowcy [i] od zgubnej zarazy.
Jo Viņš tevi glābj no mednieka valgiem, no kaitīgā mēra.
4 Okryje cię swymi piórami i pod jego skrzydłami będziesz bezpieczny; jego prawda [będzie ci] tarczą i puklerzem.
Viņš tevi sedz Saviem spārniem, un apakš Viņa spārniem tu esi glābts; Viņa patiesība ir par apsegu un par priekšturamām bruņām,
5 Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały lecącej za dnia;
Ka tev nav ko bīties no nakts baidekļiem, no bultām, kas dienā skraida,
6 Ani zarazy, [która] przychodzi w ciemności, ani dżumy, [która] pustoszy w południe.
No mēra, kas tumsā lien, no sērgas, kas dienas vidū samaitā.
7 Tysiąc padnie u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, [lecz] ciebie to nie dosięgnie.
Jebšu tūkstoši krīt tev sānis, un desmit tūkstoši pie tavas labās rokas, taču tevi neaizņems.
8 Tylko zobaczysz na własne oczy i ujrzysz zapłatę daną niegodziwym.
Tiešām, ar savām acīm tu uzlūkosi un redzēsi, kā bezdievīgiem top atmaksāts.
9 Ponieważ PANA, moją ucieczkę [i] Najwyższego, uczyniłeś swoim mieszkaniem;
Tu, Kungs, esi mans patvērums! To Visuaugstāko tu esi licis par savu stiprumu.
10 Nie spotka cię nic złego ani [żadna] plaga nie zbliży się do twego namiotu.
Ļaunums tev neuzies, un pie tava dzīvokļa mokas nepiestāsies.
11 Rozkaże bowiem o tobie swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.
Jo Viņš Saviem eņģeļiem par tevi pavēlēs, tevi pasargāt uz visiem taviem ceļiem.
12 Na rękach będą cię nosić, byś przypadkiem nie uderzył swojej nogi o kamień.
Tie tevi uz rokām nesīs, ka tu savu kāju pie akmens nepiedauzīsi.
13 Będziesz stąpał po lwie i po żmii, lwiątko i smoka podepczesz.
Pār lauvām un odzēm tu kāpsi un samīsi jaunos lauvas un pūķus.
14 Wybawię go, bo mnie umiłował; wywyższę go, bo poznał moje imię.
„Viņš tveras pie Manis, un Es viņu izglābšu; Es viņu paaugstināšu, jo viņš pazīst Manu vārdu.
15 Będzie mnie wzywał, a ja go wysłucham; będę z nim w utrapieniu, wyrwę go i otoczę chwałą.
Viņš Mani piesauc, un Es viņu paklausīšu. Es viņam klāt esmu bēdās, Es viņu gribu izraut un viņu pagodināt.
16 Długimi dniami go nasycę i ukażę mu moje zbawienie.
Ar ilgu dzīvošanu Es viņu gribu paēdināt un viņam parādīt Savu pestīšanu“.