Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
Oração de Moisés, homem de Deus: Senhor, tu tens sido nossa habitação, de geração em geração.
2 Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
Antes que os montes surgissem, e tu produzisses a terra e o mundo, desde à eternidade até a eternidade tu és Deus.
3 Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
Tu fazes o homem voltar ao pó, e dizes: Retornai-vos, filhos dos homens!
4 Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem, que passou, e como a vigília da noite.
5 Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
Tu os levas como correntes de águas; são como o sono; de madrugada são como a erva que brota:
6 Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
De madrugada floresce, e brota; à tarde é cortada, e se seca.
7 Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
Porque perecemos com tua ira, e nos assombramos com teu furor.
8 Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
Tu pões nossas perversidades perante ti, nosso [pecado] oculto [perante] a luz do teu rosto.
9 Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
Porque todos os nossos dias se vão por causa de tua irritação; acabamos nossos anos como um suspiro.
10 Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
Os dias de nossa vida [chegam até] os setenta anos; e os que são mais fortes, até os oitenta anos; e o melhor deles é canseira e opressão, porque logo é cortado, e saímos voando.
11 Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
Quem conhece a força de tua ira? O teu furor é conforme o temor a ti.
12 Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
Ensina [-nos] a contar nossos dias de tal maneira que alcancemos um coração sábio.
13 Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
Retorna, SENHOR! Até quando? [Tem] compaixão para com teus servos.
14 Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
Farta-nos de manhã com tua bondade; e nos alegraremos e seremos cheios de alegria por todos os nossos dias.
15 Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
Alegra-nos conforme os dias [em que] tu nos afligiste, os anos [em que] vimos o mal.
16 Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
Que tua obra apareça aos teus servos, e tua glória sobre seus filhos.
17 Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
E que o agrado do SENHOR nosso Deus seja sobre nós; e confirma as obras de nossas mãos sobre nós; sim, a obra de nossas mãos, confirma!
