Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
Oratio Moysi hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis: a generatione in generationem.
2 Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
Priusquam montes fierent, aut formaretur terra, et orbis: a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
3 Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini filii hominum.
4 Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
Quoniam mille anni ante oculos tuos, tamquam dies hesterna, quae praeteriit, Et custodia in nocte,
5 Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
quae pro nihilo habentur, eorum anni erunt.
6 Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
Mane sicut herba transeat, mane floreat, et transeat: vespere decidat, induret, et arescat.
7 Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.
8 Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo: saeculum nostrum in illuminatione vultus tui.
9 Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
Quoniam omnes dies nostri defecerunt: et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur:
10 Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
dies annorum nostrorum in ipsis, septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni: et amplius eorum, labor et dolor. Quoniam supervenit mansuetudo: et corripiemur.
11 Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
Quis novit potestatem irae tuae: et prae timore tuo iram tuam
12 Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac: et eruditos corde in sapientia.
13 Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
Convertere Domine usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.
14 Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
Repleti sumus mane misericordia tua: exultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
15 Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
Laetati sumus pro diebus, quibus nos humiliasti: annis, quibus vidimus mala.
16 Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
Respice in servos tuos, et in opera tua: et dirige filios eorum.
17 Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos: et opus manuum nostrarum dirige.
