Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.
2 Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus.
3 Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini, filii hominum.
4 Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit: et custodia in nocte
5 Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt.
6 Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat.
7 Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.
8 Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.
9 Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur;
10 Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.
11 Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam
12 Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia.
13 Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.
14 Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
15 Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala.
16 Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum.
17 Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige.
