Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été notre demeure de génération en génération.
2 Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
Avant que les montagnes soient nées et que tu aies formé la terre et le monde, d’éternité en éternité tu es Dieu.
3 Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
Tu fais retourner l’homme jusqu’à la poussière, et tu dis: Retournez, fils des hommes.
4 Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
Car 1 000 ans, à tes yeux, sont comme le jour d’hier quand il est passé, et comme une veille dans la nuit.
5 Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
Comme un torrent tu les emportes; ils sont comme un sommeil, – au matin, comme l’herbe qui reverdit:
6 Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
Au matin, elle fleurit et reverdit; le soir on la coupe, et elle sèche.
7 Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
Car nous sommes consumés par ta colère, et nous sommes épouvantés par ta fureur.
8 Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
Tu as mis devant toi nos iniquités, devant la lumière de ta face nos [fautes] cachées.
9 Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
Car tous nos jours s’en vont par ta grande colère; nous consumons nos années comme une pensée.
10 Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
Les jours de nos années montent à 70 ans, et si, à cause de la vigueur, ils vont à 80 ans, leur orgueil encore est peine et vanité; car [notre vie] s’en va bientôt, et nous nous envolons.
11 Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
Qui connaît la force de ta colère, et, selon ta crainte, ton courroux?
12 Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
Enseigne-nous ainsi à compter nos jours, afin que nous en acquérions un cœur sage.
13 Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
Éternel! retourne-toi. – Jusques à quand? – Et repens-toi à l’égard de tes serviteurs.
14 Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
Rassasie-nous, au matin, de ta bonté; et nous chanterons de joie, et nous nous réjouirons tous nos jours.
15 Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
Réjouis-nous selon les jours où tu nous as affligés, selon les années où nous avons vu des maux.
16 Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
Que ton œuvre apparaisse à tes serviteurs, et ta majesté à leurs fils.
17 Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
Et que la gratuité du Seigneur, notre Dieu, soit sur nous; et établis sur nous l’œuvre de nos mains: oui, l’œuvre de nos mains, établis-la.
