< Psalmów 90 >
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
En Bøn af den Guds Mand Moses. Herre, du var vor Bolig Slægt efter Slægt.
2 Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!
3 Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
Mennesket gør du til Støv igen, du siger: »Vend tilbage, I Menneskebørn!«
4 Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
Thi tusind Aar er i dine Øjne som Dagen i Gaar, der svandt, som en Nattevagt.
5 Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;
6 Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.
7 Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.
8 Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Aasyns Lys.
9 Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore Aar svinder hen som et Suk.
10 Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve Aar, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt gaar det, vi flyver af Sted.
11 Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!
12 Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
At tælle vore Dage lære du os, saa vi kan faa Visdom i Hjertet!
13 Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;
14 Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
mæt os aarle med din Miskundhed, saa vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.
15 Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
Glæd os det Dagetal, du ydmyged os, det Aaremaal, da vi led ondt!
16 Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
Lad dit Værk aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!
17 Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!