< Psalmów 9 >
1 Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
Salmo de Davi, para o regente, em “Mute-Laben”: Louvarei a [ti], SENHOR com todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.
2 Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
Em ti eu ficarei contente e saltarei de alegria; cantarei a teu nome, ó Altíssimo.
3 Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
Meus inimigos voltaram para trás; eles caem e perecem diante de ti.
4 Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
Porque tu fizeste conforme meu direito e minha causa; tu te sentaste no teu tribunal e julgaste com justiça.
5 Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
Severamente repreendeste às nações, destruíste ao perverso; tu tiraste o nome dele para sempre e eternamente.
6 O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
[Ao] inimigo, as destruições já se acabaram para sempre. E tu arrasaste as cidades, [e] já pereceu sua memória [com] elas.
7 Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
Mas o SENHOR se sentará [para governar] eternamente; ele já preparou seu trono para julgar.
8 On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
Ele mesmo julgará ao mundo com justiça; e corretamente fará justiça aos povos.
9 I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
O SENHOR será um refúgio para o aflito; um refúgio em tempos de angústia.
10 I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
E confiarão em ti os que conhecem o teu nome; porque tu, SENHOR, nunca desamparaste aos que te buscam.
11 Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
Cantai ao SENHOR, que habita em Sião! Contai entre os povos as obras dele.
12 Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
Porque ele investiga os derramamentos de sangue, [e] lembra-se deles; não se esquece do clamor dos que sofrem.
13 Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
Tem misericórdia de mim, SENHOR; olha para o meu sofrimento, [causado] pelos que me odeiam; tu, que me levantas [para fora] das portas da morte.
14 Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
Para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião, [e] me alegre em tua salvação.
15 Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
As nações se afundaram na cova que elas fizeram; o pé delas ficou preso na rede que esconderam.
16 PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
O SENHOR foi conhecido [pelo] juízo que fez; o perverso foi enlaçado pelas obras de suas [próprias] mãos. (Higaiom, (Selá)
17 Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol )
Os perversos irão para o Xeol, e todas as nações que se esquecem de Deus. (Sheol )
18 Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
Porque o necessitado não será esquecido para sempre; [nem a] esperança dos oprimidos perecerá eternamente.
19 Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
Levanta-te, SENHOR, não prevaleça o homem [contra ti]; sejam julgadas as nações diante de ti.
20 PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
Põe medo neles, SENHOR; saibam as nações que eles são meros mortais. (Selá)