< Psalmów 9 >
1 Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
Eu te louvarei, Senhor, com todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.
2 Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
Em ti me alegrarei e saltarei de prazer; cantarei louvores ao teu nome, ó altíssimo.
3 Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
Porquanto os meus inimigos voltaram para traz, cairam e pereceram diante da tua face.
4 Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
Pois tu tens sustentado o meu direito e a minha causa; tu te assentaste no tribunal, julgando justamente.
5 Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
Repreendeste as nações, destruíste os ímpios; apagaste o seu nome para sempre e eternamente.
6 O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
Oh! inimigo! acabaram-se para sempre as assolações; e tu arrazaste as cidades, e a sua memória pereceu com elas.
7 Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
Mas o Senhor está assentado perpetuamente; já preparou o seu tribunal para julgar.
8 On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
Ele mesmo julgará o mundo com justiça; fará juízo aos povos com retidão.
9 I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
O Senhor será também um alto refúgio para o oprimido; um alto refúgio em tempos de angústia.
10 I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
E em ti confiarão os que conhecem o teu nome; porque tu, Senhor, nunca desamparaste aos que te buscam.
11 Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
Cantai louvores ao Senhor, que habita em Sião; anunciai entre os povos os seus feitos.
12 Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
Pois quando busca derramamento de sangue, lembra-se deles; não se esquece do clamor dos miseráveis.
13 Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
Tem misericórdia de mim, Senhor, olha para a minha miséria, que sofro daqueles que me aborrecem; tu que me levantas das portas da morte,
14 Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
Para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião, e me alegre na tua salvação.
15 Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
As gentes enterraram-se na cova que fizeram; na rede que ocultaram ficou preso o seu pé.
16 PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
O Senhor é conhecido pelo juízo que fez; enlaçado foi o ímpio nas obras de suas mãos (Higgaion, Selah)
17 Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol )
Os ímpios serão lançados no inferno, e todas as gentes que se esquecem de Deus. (Sheol )
18 Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
Porque o necessitado não será esquecido para sempre, nem a expectação dos miseráveis perecerá perpetuamente.
19 Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
Levanta-te, Senhor; não prevaleça o homem; sejam julgadas as gentes diante da tua face.
20 PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
Põe-os em medo, Senhor, para que saibam as nações que não são mais do que homens (Selah)