< Psalmów 9 >
1 Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David. Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.
2 Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
Eg vil gleda og fagna meg i deg, eg vil lovsyngja ditt namn, du Høgste!
3 Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
av di mine fiendar vik attende, dei snåvar og gjeng til grunnar for ditt andlit.
4 Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
For du hev ført fram min rett og mi sak, du hev sett deg på domstolen som rettferdig domar.
5 Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
Du hev aga heidningarne, øydt ut dei ugudlege, stroke ut deira namn æveleg og alltid.
6 O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
Fienden er all lagd i øyde til æveleg tid, byarne hev du støytt ned til grunns, deira minne, det hev døytt ut.
7 Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
Men Herren sit som konge til æveleg tid, han hev sett upp sin stol til doms,
8 On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
og han dømer jordriket med rettferd, segjer dom yver folkeslag med rettvisa.
9 I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
Og Herren er ei borg for den nedtyngde, ei borg i dei tider han er i trengd.
10 I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
Og dei som kjenner ditt namn, set si lit til deg; for du forlet ikkje deim som søkjer deg, Herre!
11 Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
Syng lovsong til Herren som bur på Sion! forkynn millom folki hans store gjerningar!
12 Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
For han som hemner blod, kjem deim i hug, han gløymer ikkje ropet frå dei arme.
13 Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
Ver meg nådig, Herre! Sjå kva eg må lida av deim som meg hatar, du som lyfter meg upp frå daudens portar,
14 Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
so eg kann forkynna all din pris, i portarne åt Sions dotter fagna meg i di frelsa.
15 Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
Heidningarne er sokne i den grav som dei grov; deira fot er fanga i det garnet dei løynde.
16 PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
Herren hev gjort seg kjend, han hev halde dom; han fangar den ugudlege i det verk hans eigne hender gjorde. (Higgajon, Sela)
17 Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol )
Dei ugudlege skal fara burt til helheimen, alle heidningar som gløymer Gud. (Sheol )
18 Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
For den fatige vert ikkje gløymd for alltid, dei arme folks von ikkje spillt i all æva.
19 Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
Statt upp, Herre, lat ikkje menneskje få magt, lat heidningarne verta dømde for di åsyn!
20 PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
Set rædsla i deim, Herre! Lat heidningarne kjenna at dei er menneskje! (Sela)