Psalmów 88
1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
Senhor Deus da minha salvação, diante de ti tenho clamado de dia e de noite.
2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
Chegue a minha oração perante a tua face, inclina os teus ouvidos ao meu clamor;
Porque a minha alma está cheia de angustias, e a minha vida se approxima da sepultura. (Sheol h7585)
4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
Estou contado com aquelles que descem ao abysmo: estou como homem sem forças,
5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
Apartado entre os mortos, como os feridos de morte que jazem na sepultura, dos quaes te não lembras mais, e estão cortados da tua mão.
6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
Pozeste-me no abysmo mais profundo, em trevas e nas profundezas.
7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
Sobre mim peza o teu furor: tu me affligiste com todas as tuas ondas (Selah)
8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
Alongaste de mim os meus conhecidos, pozeste-me em extrema abominação para com elles: estou fechado, e não posso sair.
9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
A minha vista desmaia por causa da afflicção: Senhor, tenho clamado a ti todo o dia, tenho estendido para ti as minhas mãos.
10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
Mostrarás tu maravilhas aos mortos, ou os mortos se levantarão e te louvarão? (Selah)
11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
Será annunciada a tua benignidade na sepultura, ou a tua fidelidade na perdição?
12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
Saber-se-hão as tuas maravilhas nas trevas, e a tua justiça na terra do esquecimento?
13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
Eu, porém, Senhor, tenho clamado a ti, e de madrugada te esperará a minha oração.
14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
Senhor, porque rejeitas a minha alma? porque escondes de mim a tua face?
15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
Estou afflicto, e prestes tenho estado a morrer desde a minha mocidade: emquanto soffro os teus terrores, estou distrahido.
16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
A tua ardente indignação sobre mim vae passando: os teus terrores me teem retalhado.
17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
Elles me rodeiam todo o dia como agua; elles juntos me sitiam.
18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
Desviaste para longe de mim amigos e companheiros, e os meus conhecidos estão em trevas.
