Psalmów 88
1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
En sang; en salme av Korahs barn; til sangmesteren; efter Mahalat leannot; en læresalme av Heman, esrahitten. Herre, min frelses Gud! Om dagen og om natten roper jeg for dig.
2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
La min bønn komme for ditt åsyn, bøi ditt øre til mitt klagerop!
For min sjel er mett av ulykker, og mitt liv er kommet nær til dødsriket. (Sheol h7585)
4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
Jeg aktes like med dem som farer ned i hulen; jeg er som en mann uten kraft,
5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
frigitt som en av de døde, lik de ihjelslagne som ligger i graven, som du ikke mere kommer i hu, fordi de er skilt fra din hånd.
6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
Du har lagt mig i dypenes hule, på mørke steder, i avgrunner.
7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
Din vrede tynger på mig, og med alle dine bølger trenger du mig. (Sela)
8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
Du har drevet mine kjenninger langt bort fra mig, du har gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er stengt inne og kommer ikke ut.
9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
Mitt øie er vansmektet av elendighet; jeg har påkalt dig, Herre, hver dag, jeg har utbredt mine hender til dig.
10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
Mon du gjør undergjerninger for de døde, eller mon dødninger står op og priser dig? (Sela)
11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
Mon der fortelles i graven om din miskunnhet, i avgrunnen om din trofasthet?
12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
Mon din undergjerning blir kjent i mørket, og din rettferdighet i glemselens land?
13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
Men jeg roper til dig, Herre, og om morgenen kommer min bønn dig i møte.
14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
Hvorfor, Herre, forkaster du min sjel? Hvorfor skjuler du ditt åsyn for mig?
15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
Elendig er jeg og døende fra ungdommen av; jeg bærer dine redsler, jeg må fortvile.
16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
Din vredes luer har gått over mig, dine redsler har tilintetgjort mig.
17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
De har omgitt mig som vann hele dagen, de har omringet mig alle sammen.
18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
Du har drevet venn og næste langt bort fra mig; mine kjenninger er det mørke sted.
