Psalmów 88
1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
canticum psalmi filiis Core in finem pro Maeleth ad respondendum intellectus Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te
2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam
quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit (Sheol h7585)
4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio
5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt
6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis
7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma
8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar
9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas
10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma
11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione
12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra oblivionis
13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
et ego ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te
14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
ut quid Domine repellis orationem meam avertis faciem tuam a me
15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
pauper sum ego et in laboribus a iuventute mea exaltatus autem humiliatus sum et conturbatus
16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
in me transierunt irae tuae et terrores tui conturbaverunt me
17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
circuierunt me sicut aqua tota die circumdederunt me simul
18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
elongasti a me amicum et proximum et notos meos a miseria
