Psalmów 88
1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ. [Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te.
2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam.
Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. (Sheol h7585)
4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio,
5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
inter mortuos liber; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt.
6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis.
7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
Super me confirmatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me.
8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
Longe fecisti notos meos a me; posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar;
9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die; expandi ad te manus meas.
10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
Numquid mortuis facies mirabilia? aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione?
12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua? et justitia tua in terra oblivionis?
13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te.
14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
Ut quid, Domine, repellis orationem meam; avertis faciem tuam a me?
15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea; exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
In me transierunt iræ tuæ, et terrores tui conturbaverunt me:
17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
circumdederunt me sicut aqua tota die; circumdederunt me simul.
18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
Elongasti a me amicum et proximum, et notos meos a miseria.]
