Psalmów 88

1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.

Ének, zsoltár. Kórach fiaitól. A karmesternek, Máchalát szerint, éneklésre. Oktató dal az ezráchi Hémántól. Örökkévaló, segítségem Istene, nappal kiáltok, meg éjjel teelőtted;

2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.

jusson eléd imádságom, hajlítsd füledet fohászkodásomra.

3 Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)

Mert jóllakott lelkem bajokkal és életem az alvilághoz ért. (Sheol h7585)

4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.

Azokhoz számíttattam, kik a gödörbe szállnak, olyan lettem mint erő nélkül levő férfi

5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.

a holtak között, odavetve, miként megölöttek, sírban fekvők, kikről nem emlékezel többé, hisz ők elszakíttattak kezedtől.

6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.

Helyeztél engem a legal só gödörbe, sötétségbe, mélységbe.

7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)

Haragod reám eresztette súlyát, és mind a hullámaiddal sújtottál. Széla.

8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

Eltávolítottad ismerőseimet tőlem, utálattá tettél engem nekik, elzárva vagyok, nem juthatok ki.

9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.

Szemem elepedt a nyomortól, hívtalak téged, Örökkévaló, mindennap, kiterjesztettem hozzád kezeimet.

10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)

A holtaknak teszel-e csodát, avagy árnyak kelnek-e föl, magasztalnak-e téged? Széla.

11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?

Elbeszélik-e a sírban szeretetedet, hűségedet az enyészetben?

12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?

Ismerik-e a sötétségben csodádat, és igazságodat a feledés országában?

13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.

Én pedig hozzád, oh Örökkévaló, fohászkodtam és reggel elédbe jut imádságom.

14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?

Miért, oh Örökkévaló, veted el lelkemet, rejted el arczodat előlem?

15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.

Szegény vagyok én és sínylődő ifjuságtól fogva, viselem ijedelmeidet, oda vagyok.

16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.

Elvonulnak fölöttem föllobbanásaid, rettentéseid megsemmisítettek engem.

17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.

Körülvettek mint a víz egész nap, közrefogtak engem egyaránt.

18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.

Eltávolítottál tőlem barátot és társat, ismerőseim – csupa sötétség.