Psalmów 88

1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.

Ein Psalmlied der Kinder Korah, vorzusingen, von der Schwachheit der Elenden. Eine Unterweisung Hemans, des Esrahiten. HERR Gott, mein Heiland, ich schreie Tag und Nacht vor dir.

2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.

Laß mein Gebet vor dich kommen; neige deine Ohren zu meinem Geschrei!

3 Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)

Denn meine Seele ist voll Jammers, und mein Leben ist nahe bei der Hölle. (Sheol h7585)

4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.

Ich bin geachtet gleich denen, die zur Hölle fahren; ich bin wie ein Mann, der keine Hilfe hat. (questioned)

5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.

Ich liege unter den Toten verlassen, wie die Erschlagenen, die im Grabe liegen, deren du nicht mehr gedenkest, und sie von deiner Hand abgesondert sind.

6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.

Du hast mich in die Grube hinuntergelegt, in die Finsternis und in die Tiefe.

7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)

Dein Grimm drücket mich, und drängest mich mit allen deinen Fluten. (Sela)

8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

Meine Freunde hast du ferne von mir getan; du hast mich ihnen zum Greuel gemacht. Ich liege gefangen und kann nicht auskommen.

9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.

Meine Gestalt ist jämmerlich vor Elend. HERR, ich rufe dich an täglich; ich breite meine Hände aus zu dir.

10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)

Wirst du denn unter den Toten Wunder tun, oder werden die Verstorbenen aufstehen und dir danken? (Sela)

11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?

Wird man in Gräbern erzählen deine Güte und deine Treue im Verderben?

12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?

Mögen denn deine Wunder in Finsternis erkannt werden, oder deine Gerechtigkeit im Lande, da man nichts gedenket?

13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.

Aber ich schreie zu dir, HERR, und mein Gebet kommt frühe vor dich,

14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?

Warum verstößest du, HERR, meine Seele und verbirgest dein Antlitz vor mir?

15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.

Ich bin elend und ohnmächtig, daß ich so verstoßen bin, und leide dein Schrecken, daß ich schier verzage.

16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.

Dein Grimm gehet über mich, dein Schrecken drücket mich.

17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.

Sie umgeben mich täglich wie Wasser und umringen mich miteinander.

18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.