Psalmów 88

1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.

(En Sang. En Salme af Koras Sønner. Til Sangmesteren. Al-mahalat-leannot. En Maskil af Ezraitten Heman.) HERRE min Gud, jeg råber om dagen, om Natten når mit Skrig til dig;

2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.

lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, til mit Klageråb låne du Øre!

3 Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)

Thi min Sjæl er mæt af Lidelser, mit Liv er Dødsriget nær, (Sheol h7585)

4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.

jeg regnes blandt dem, der sank i Graven, er blevet som den, det er ude med,

5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.

kastet hen imellem de døde, blandt faldne, der hviler i Graven, hvem du ej mindes mere, thi fra din Hånd er de revet.

6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.

Du har lagt mig i den underste Grube, på det mørke, det dybe Sted;

7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)

tungt hviler din Vrede på mig, alle dine Brændinger lod du gå over mig. (Sela)

8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

Du har fjernet mine Frænder fra mig, gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er fængslet, kan ikke gå ud,

9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.

mit Øje er sløvt af Vånde. Hver Dag, HERRE, råber jeg til dig og rækker mine Hænder imod dig.

10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)

Gør du Undere for de døde, står Skyggerne op og takker dig? (Sela)

11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?

Tales der om din Nåde i Graven, i Afgrunden om din Trofasthed?

12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?

Er dit Under kendt i Mørket, din Retfærd i Glemselens Land?

13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.

Men jeg, o HERRE, jeg råber til dig, om Morgenen kommer min Bøn dig i Møde.

14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?

Hvorfor forstøder du, HERRE, min Sjæl og skjuler dit Åsyn for mig?

15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.

Elendig er jeg og Døden nær, dine Rædsler har omgivet mig fra min Ungdom;

16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.

din Vredes Luer går over mig, dine Rædsler har lagt mig øde,

17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.

som Vand er de om mig Dagen lang, til Hobe slutter de Kreds om mig;

18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.

Ven og Frænde fjerned du fra mig, holdt mine Kendinge borte.