Psalmów 83

1 Pieśń i psalm Asafa. Boże, nie milcz; nie bądź głuchy i bezczynny, Boże!

Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Bo oto burzą się twoi wrogowie, a ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Przeciwko twemu ludowi knują spisek i naradzali się przeciw tym, których ochraniasz;

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Mówiąc: Chodźcie, wytępmy ich, niech nie będą narodem, żeby więcej nie wspominano imienia Izraela.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Zmówili się bowiem jednomyślnie, przeciwko tobie zawarli przymierze:

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moab i Hagaryci;

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 Gebal, Ammon i Amalek; Filistyni z mieszkańcami Tyru.

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 Także Assur przyłączył się do nich, wsparł [swym] ramieniem synów Lota. (Sela)

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

9 Uczyń im [tak], jak Midianitom, jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon;

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 Którzy zostali wytępieni w Endor, stali się jak gnój dla ziemi.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Z ich dostojnikami postąp jak z Orebem i Zeebem, jak z Zebachem i Salmunną, ze wszystkimi ich książętami;

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 [Którzy] mówili: Weźmy w posiadanie przybytki Boże.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Mój Boże, uczyń ich jak koło i jak źdźbło na wietrze.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Jak ogień, który pali las, i jak płomień, [który] wypala góry;

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 Tak ty ich ścigaj swoją nawałnicą i swoją burzą zatrwóż ich.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Okryj ich twarze hańbą, aby szukali twego imienia, PANIE!

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki, niech się okryją hańbą i zginą.

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.