Psalmów 81
1 Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
Radujte se Bogu, koji nam daje krjepost; poklikujte Bogu Jakovljevu.
2 Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
Podignite pjesme, dajte bubanj, slatke gusle sa psaltirom.
3 Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
Trubite o mijeni u trubu, o uštapu radi praznika našega.
4 Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
Jer je taki zakon u Izrailja, naredba od Boga Jakovljeva.
5 Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
Za svjedoèanstvo postavi Josifu ovo, kad iðaše na zemlju Misirsku. Jezik, kojega ne znah, èuh:
6 Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
“Uklonio sam ramena njegova od bremena, ruke njegove oprostiše se kotarica.
7 Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
U nevolji si me zazvao, i izbavih te, usliših te usred groma, na vodi Merivi iskušah te.
8 Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
Slušaj, narode moj, i zasvjedoèiæu ti, Izrailju, o kad bi me poslušao:
9 Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
Da ne bude u tebe tuðega Boga, i Bogu stranome nemoj se klanjati.
10 Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
Ja sam Gospod, Bog tvoj, koji sam te izveo iz zemlje Misirske; otvori usta svoja, i ja æu ih napuniti.
11 Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
Ali ne posluša narod moj glasa mojega, Izrailj ne mari za me.
12 Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
I ja ih pustih na volju srca njihova, neka hode po svojim mislima.
13 O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
O kad bi narod moj slušao mene, i sinovi Izrailjevi hodili putovima mojim!
14 W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
Brzo bih pokorio neprijatelje njihove, i na protivnike njihove digao bih ruku svoju;
15 Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
Koji mrze na Gospoda, bili bi im pokorni, i dobri dani njihovi bili bi dovijeka;
16 I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
Najboljom bi pšenicom hranio njih, i medom bih iz kamena sitio ih.”
