< Psalmów 81 >
1 Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf. Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!
2 Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!
3 Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!
4 Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.
5 Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:
6 Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.
7 Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. (Sela)
8 Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:
9 Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.
10 Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!
11 Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.
12 Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.
13 O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!
14 W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.
15 Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig.
16 I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.