Psalmów 81
1 Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
Til Sangmesteren; til Githith; af Asaf.
2 Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
Synger med Fryd for Gud, vor Styrke, raaber med Glæde for Jakobs Gud!
3 Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
Istemmer Lovsang, og giver Trommen, den liflige Harpe med Psalteren hid!
4 Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
Blæser i Trompeten ved Nymaane, ved Fuldmaane, til vor Højtidsdag!
5 Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
Thi den er en Skik i Israel, en Lov for Jakobs Gud.
6 Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
Den satte han til et Vidnesbyrd i Josef, der han drog ud imod Ægyptens Land; jeg hørte en Røst, som jeg ikke kendte:
7 Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
„Jeg tog Byrden bort fra hans Skuldre, hans Hænder bleve befriede fra Bærekurven.
8 Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
Du paakaldte i Nøden, og jeg udfriede dig; jeg bønhørte dig fra Tordenskyens Skjul, jeg prøvede dig ved Meriba Vande. (Sela)
9 Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
Hør, mit Folk! og jeg vil vidne imod dig; Israel! gid du vilde høre mig.
10 Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
Der skal ingen fremmed Gud være hos dig, og du skal ikke tilbede andre Folks Gud.
11 Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
Jeg er Herren din Gud, som førte dig op fra Ægyptens Land; lad din Mund vidt op, og jeg vil fylde den.
12 Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
Men mit Folk hørte ikke min Røst, og Israel vilde ikke tjene mig.
13 O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
Og jeg lod dem fare i deres Hjertes Stivhed; de vandrede efter deres egne Raad.
14 W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
Gid mit Folk vilde høre mig! gid Israel vilde vandre paa mine Veje!
15 Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
Da vilde jeg om et lidet ydmyge deres Fjender og vende min Haand imod deres Modstandere.
16 I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
De, som hade Herren, skulde smigre for det, og deres Tid skulde vare evindelig. Og jeg skulde bespise det med den bedste Hvede, ja, jeg vilde mætte dig med Honning af en Klippe‟.
