Psalmów 77
1 Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.
Til songmeisteren, for Jedutun; ein salme av Asaf. Eg ropar til Gud, og eg vil skrika; eg ropar til Gud, og han vil venda øyra til meg.
2 W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.
Den Dagen eg er i naud, søkjer eg Herren, um natti retter eg ut handi, og ho vert ikkje trøytt, mi sjæl vil ikkje lata seg trøysta.
3 Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)
Eg vil koma Gud i hug og sukka, eg vil tenkja etter, og mi ånd vanmegtast. (Sela)
4 Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.
Du held augo mine vakande, eg er uroleg og talar ikkje.
5 Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.
Eg tenkjer på fordoms dagar, på lengst framfarne år.
6 Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:
Eg vil koma i hug min strengleik um natti, i mitt hjarta vil eg grunda, og mi ånd vil ransaka.
7 Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?
Vil Herren æveleg støyta burt? vil han ikkje lenger visa nåde?
8 Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?
Er det for all tid ute med hans miskunn? Hev hans lovnad vorte upp i inkje frå ætt til ætt?
9 Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)
Hev Gud gløymt å vera nådig? Eller hev han i vreide stengt for sin godhug? (Sela)
10 I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.
Eg segjer: Dette er mi plåga, det er år frå høgre handi til den Høgste.
11 Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.
Eg vil forkynna Herrens gjerningar, for eg vil minnast dine under frå fordoms tid.
12 Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.
Og eg vil tenkja etter alt ditt verk, og på dine store gjerningar vil eg grunda.
13 Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?
Gud, i heilagdom er din veg, kven er ein gud, stor som Gud?
14 Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.
Du er den Gud som gjer under; du hev kunngjort din styrke millom folkeslagi.
15 Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)
Du hev løyst ditt folk ut med velde, borni åt Jakob og Josef. (Sela)
16 Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.
Vatni såg deg, Gud, vatni såg deg og bivra, ja, djupi skalv.
17 Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.
Skyerne gav vatn, himmelen dunde, ja, dine piler flaug ikring.
18 Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.
Di tora dunde i kvervelstormen, eldingar lyste upp jordriket, jordi skalv og riste.
19 Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.
I havet gjekk din veg, og dine stigar gjenom store vatn, og dine fotspor vart ikkje kjende.
20 Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.
Du førde ditt folk som ei hjord ved handi åt Moses og Aron.
