Psalmów 77

1 Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

Til sangmesteren, for Jedutun; av Asaf; en salme. Min røst er til Gud, og jeg vil rope; min røst er til Gud, og han vil vende øret til mig.

2 W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

På min nøds dag søker jeg Herren; min hånd er utrakt om natten og blir ikke trett, min sjel vil ikke la sig trøste.

3 Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

Jeg vil komme Gud i hu og sukke; jeg vil gruble, og min ånd vansmekter. (Sela)

4 Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

Du holder mine øine oppe i nattevaktene; jeg er urolig og taler ikke.

5 Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

Jeg tenker på fordums dager, på de lengst fremfarne år.

6 Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

Jeg vil komme i hu mitt strengespill om natten, i mitt hjerte vil jeg gruble, og min ånd ransaker.

7 Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

Vil da Herren forkaste i all evighet, og vil han ikke mere bli ved å vise nåde?

8 Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

Er det for all tid ute med hans miskunnhet? er hans løfte blitt til intet slekt efter slekt?

9 Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

Har Gud glemt å være nådig? Har han i vrede tillukket sin barmhjertighet? (Sela)

10 I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

Jeg sier: Dette er min plage, det er år fra den Høiestes høire hånd.

11 Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

Jeg vil forkynne Herrens gjerninger; for jeg vil komme dine under i hu fra fordums tid.

12 Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

Og jeg vil eftertenke alt ditt verk, og på dine store gjerninger vil jeg grunde.

13 Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

Gud! Din vei er i hellighet; hvem er en gud stor som Gud?

14 Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

Du er den Gud som gjør under; du har kunngjort din styrke blandt folkene.

15 Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

Du har forløst ditt folk med velde, Jakobs og Josefs barn. (Sela)

16 Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

Vannene så dig, Gud, vannene så dig, de bevet, ja avgrunnene skalv.

17 Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

Skyene utøste vann, himlene lot sin røst høre, ja dine piler fløi hit og dit.

18 Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

Din tordens røst lød i stormhvirvelen, lyn lyste op jorderike, jorden bevet og skalv.

19 Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

Gjennem havet gikk din vei, og dine stier gjennem store vann, og dine fotspor blev ikke kjent.

20 Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.

Du førte ditt folk som en hjord ved Moses' og Arons hånd.