Psalmów 77
1 Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.
In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.
2 W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.
In die tribulationis meæ Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea;
3 Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)
memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.
4 Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.
Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus.
5 Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.
Cogitavi dies antiquos, et annos æternos in mente habui.
6 Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:
Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
7 Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?
Numquid in æternum projiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
8 Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?
aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
9 Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)
aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
10 I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.
Et dixi: Nunc cœpi; hæc mutatio dexteræ Excelsi.
11 Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.
Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum:
12 Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.
et meditabor in omnibus operibus tuis, et in adinventionibus tuis exercebor.
13 Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?
Deus, in sancto via tua: quis deus magnus sicut Deus noster?
14 Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.
Tu es Deus qui facis mirabilia: notam fecisti in populis virtutem tuam.
15 Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)
Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Jacob et Joseph.
16 Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.
Viderunt te aquæ, Deus; viderunt te aquæ, et timuerunt: et turbatæ sunt abyssi.
17 Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.
Multitudo sonitus aquarum; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt;
18 Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.
vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ; commota est, et contremuit terra.
19 Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.
In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis, et vestigia tua non cognoscentur.
20 Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.
Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
