Psalmów 75

1 Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Psalm i pieśń Asafa. Wysławiamy cię, Boże, wysławiamy, bo bliskie twoje imię; opowiadają [to] twoje cudowne dzieła.

Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, psalm i pieśń Asafowa. Wysławiamy cię, Boże! wysławiamy: bo bliskie imię twoje; opowiadają to dziwne sprawy twoje.

2 Gdy wyznaczę czas, będę sądzić sprawiedliwie.

Gdy przyjdzie czas ułożony, ja sprawiedliwie sądzić będę.

3 Roztopiła się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy, [ale] ja umacniam jej filary. (Sela)

Rozstąpiła się ziemia, i wszyscy obywatele jej; ale ja utwierdzę słupy jej. (Sela)

4 Powiedziałem głupcom: Nie szalejcie, a niegodziwym: Nie podnoście rogu.

Rzekę szalonym: Nie szalejcie, a niepobożnym: Nie podnoście rogów.

5 Nie podnoście wysoko swego rogu [i] nie mówcie wyniośle;

Nie podnoście przeciwko Najwyższemu rogów swych, a nie mówcie krnąbrnie,

6 Bo nie ze wschodu ani z zachodu, ani z południa [przychodzi] wywyższenie.

Bo nie od wschodu, ani od zachodu, ani od puszczy przychodzi wywyższenie.

7 Lecz Bóg [jest] sędzią; tego poniża, a tamtego wywyższa.

Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa.

8 W ręku PANA bowiem [jest] kielich mętnego wina, pełnego przypraw; z niego nalewa tak, że wszyscy niegodziwi ziemi wycisną nawet męty i wypiją je.

Zaiste kielich jest w rękach Pańskich, a ten wina mętnego nalany; z tegoż nalewać będzie, tak, że i drożdże jego wyssą i wypiją wszyscy niepobożni ziemi.

9 Ja zaś będę zawsze opowiadał, będę śpiewał Bogu Jakuba.

Ale ja będę opowiadał sprawy Pańskie na wieki, będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.

10 I połamię wszystkie rogi niegodziwych, a rogi sprawiedliwego będą wzniesione.

A wszystkie rogi niezbożnikom postrącam; ale rogi sprawiedliwego będą wywyższone.