Psalmów 74
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? [Czemu] płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?
Maschil of Asaph. O God, why hast thou cast [us] off for ever? Why doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
2 Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.
Remember thy congregation, which thou hast gotten of old, Which thou hast redeemed to be the tribe of thine inheritance; [And] mount Zion, wherein thou hast dwelt.
3 Pospiesz na [miejsce] ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!
Lift up thy feet unto the perpetual ruins, All the evil that the enemy hath done in the sanctuary.
4 Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.
Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly; They have set up their ensigns for signs.
5 Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.
They seemed as men that lifted up Axes upon a thicket of trees.
6 A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.
And now all the carved work thereof They break down with hatchet and hammers.
7 Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i [obaliwszy] na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.
They have set thy sanctuary on fire; They have profaned the dwelling-place of thy name [by casting it] to the ground.
8 Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.
They said in their heart, Let us make havoc of them altogether: They have burned up all the synagogues of God in the land.
9 Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to [ma trwać].
We see not our signs: There is no more any prophet; Neither is there among us any that knoweth how long.
10 Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? [Czy] wróg będzie wiecznie bluźnił [przeciwko] twemu imieniu?
How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme thy name for ever?
11 Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?
Why drawest thou back thy hand, even thy right hand? [Pluck it] out of thy bosom [and] consume [them].
12 Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.
Yet God is my King of old, Working salvation in the midst of the earth.
13 Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.
Thou didst divide the sea by thy strength: Thou brakest the heads of the sea-monsters in the waters.
14 Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.
Thou brakest the heads of leviathan in pieces; Thou gavest him to be food to the people inhabiting the wilderness.
15 Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.
Thou didst cleave fountain and flood: Thou driedst up mighty rivers.
16 Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.
The day is thine, the night also is thine: Thou hast prepared the light and the sun.
17 Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.
Thou hast set all the borders of the earth: Thou hast made summer and winter.
18 Pamiętaj o tym, [że] wróg zelżył [ciebie], PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.
Remember this, that the enemy hath reproached, O Jehovah, And that a foolish people hath blasphemed thy name.
19 Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.
Oh deliver not the soul of thy turtle-dove unto the wild beast: Forget not the life of thy poor for ever.
20 Zważ na [twoje] przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne [są] siedlisk przemocy.
Have respect unto the covenant; For the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
21 Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.
Oh let not the oppressed return ashamed: Let the poor and needy praise thy name.
22 Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, [którą] co dzień wyrządza ci głupiec.
Arise, O God, plead thine own cause: Remember how the foolish man reproacheth thee all the day.
23 Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.
Forget not the voice of thine adversaries: The tumult of those that rise up against thee ascendeth continually.
