Psalmów 74
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? [Czemu] płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?
O God, why have thou cast off forever? Why does thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
2 Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.
Remember thy congregation, which thou have gotten of old, which thou have redeemed to be the tribe of thine inheritance, and mount Zion, at which thou have dwelt.
3 Pospiesz na [miejsce] ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!
Lift up thy feet to the perpetual ruins, all the evil that the enemy has done in the sanctuary.
4 Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.
Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly. They have set up their ensigns for signs.
5 Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.
They seemed as men who lifted up axes upon a thicket of trees.
6 A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.
And now they break down all the carved work of it with hatchet and hammers.
7 Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i [obaliwszy] na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.
They have set thy sanctuary on fire. They have profaned the dwelling-place of thy name to the ground.
8 Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.
They said in their heart, Let us make havoc of them altogether. They have burned up all the meeting-places of God in the land.
9 Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to [ma trwać].
We do not see our signs. There is no more any prophet, nor is there among us he who knows how long.
10 Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? [Czy] wróg będzie wiecznie bluźnił [przeciwko] twemu imieniu?
How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme thy name forever?
11 Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?
Why do thou draw back thy hand, even thy right hand? Remove it from the midst of thy bosom.
12 Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.
Yet God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
13 Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.
Thou divided the sea by thy strength. Thou break the heads of the sea-monsters in the waters.
14 Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.
Thou break the heads of leviathan in pieces. Thou gave him to be food to the people inhabiting the wilderness.
15 Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.
Thou split fountain and flood. Thou dried up mighty rivers.
16 Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.
The day is thine; the night is also thine. Thou have prepared the light and the sun.
17 Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.
Thou have set all the borders of the earth. Thou have made summer and winter.
18 Pamiętaj o tym, [że] wróg zelżył [ciebie], PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.
Remember this, that the enemy has reproached, O Jehovah, and that a foolish people has blasphemed thy name.
19 Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.
O deliver not the soul of thy turtle-dove to the wild beast. Forget not the life of thy poor forever.
20 Zważ na [twoje] przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne [są] siedlisk przemocy.
Have respect to the covenant, for the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
21 Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.
O let not he who is oppressed return ashamed. Let a poor and needy man praise thy name.
22 Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, [którą] co dzień wyrządza ci głupiec.
Arise, O God, plead thine own cause. Remember how the foolish man reproaches thee all the day.
23 Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.
Forget not the voice of thine adversaries. The tumult of those who rise up against thee ascends continually.
