< Psalmów 73 >
1 Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
psalmus Asaph quam bonus Israhel Deus his qui recto sunt corde
2 Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
mei autem paene moti sunt pedes paene effusi sunt gressus mei
3 Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
quia zelavi super iniquis pacem peccatorum videns
4 Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
quia non est respectus morti eorum et firmamentum in plaga eorum
5 Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur
6 Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
ideo tenuit eos superbia operti sunt iniquitate et impietate sua
7 Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
prodiet quasi ex adipe iniquitas eorum transierunt in affectum cordis
8 Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
cogitaverunt et locuti sunt in nequitia iniquitatem in excelso locuti sunt
9 Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
posuerunt in caelum os suum et lingua eorum transivit in terra
10 Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
ideo convertetur populus meus hic et dies pleni invenientur in eis
11 Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
et dixerunt quomodo scit Deus et si est scientia in Excelso
12 Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo obtinuerunt divitias
13 A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
et dixi ergo sine causa iustificavi cor meum et lavi inter innocentes manus meas
14 Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
et fui flagellatus tota die et castigatio mea in matutino
15 Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
si dicebam narrabo sic ecce nationem filiorum tuorum reprobavi
16 Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
et existimabam cognoscere hoc labor est ante me
17 Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
donec intrem in sanctuarium Dei intellegam in novissimis eorum
18 Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
verumtamen propter dolos posuisti eis deiecisti eos dum adlevarentur
19 [Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
quomodo facti sunt in desolationem subito defecerunt perierunt propter iniquitatem suam
20 Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
velut somnium surgentium Domine in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges
21 Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
quia inflammatum est cor meum et renes mei commutati sunt
22 Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
et ego ad nihilum redactus sum et nescivi
23 A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
ut iumentum factus sum apud te et ego semper tecum
24 Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
tenuisti manum dexteram meam et in voluntate tua deduxisti me et cum gloria suscepisti me
25 Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
quid enim mihi est in caelo et a te quid volui super terram
26 Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
defecit caro mea et cor meum Deus cordis mei et pars mea Deus in aeternum
27 Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem qui fornicatur abs te
28 Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
mihi autem adherere Deo bonum est ponere in Domino Deo spem meam ut adnuntiem omnes praedicationes tuas in portis filiae Sion