Psalmów 73
1 Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 [Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
