Psalmów 73
1 Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
Ein Psalm Asaphs. Ja, gütig ist Gott gegen Israel, gegen die, die reines Herzens sind.
2 Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
Meine Füße aber hätten beinahe gestrauchelt; nichts fehlte, so wären meine Tritte ausgeglitten.
3 Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
Denn ich ereiferte mich wegen der Übermütigen, wenn ich sah, daß es den Gottlosen so wohl ging.
4 Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
Denn sie leiden keine Schmerzen, kräftig und wohlgenährt ist ihr Leib.
5 Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
Sie geraten nicht in Unglück, wie andere Leute, und werden nicht wie andere Menschen geplagt.
6 Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
Darum ist Hochmut ihr Halsgeschmeide, Gewaltthat umhüllt sie als Gewand.
7 Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
Aus der Verfettung stammt ihre Verschuldung, wallen die Gebilde ihres Herzens über.
8 Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
Sie höhnen und reden in Bosheit, reden Bedrückung von oben herab.
9 Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
In den Himmel erheben sie ihr Maul, während sich ihre Zunge auf Erden ergeht.
10 Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
Darum wendet sich sein Volk hierher, und Wasser in Fülle wird von ihnen geschlürft.
11 Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
Sie sprechen: “Wie weiß es Gott, und wie gäbe es ein Wissen darum beim Höchsten?”
12 Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
Ja, so sind die Gottlosen und in steter Ruhe häufen sie Reichtum an.
13 A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
War es denn ganz umsonst, daß ich mein Herz rein erhielt und in Unschuld meine Hände wusch -
14 Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
und ward doch immerfort geplagt, und alle Morgen war meine Züchtigung da?
15 Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
Wenn ich dächte: Solches will ich verkündigen, so hätte ich das Geschlecht deiner Kinder verleugnet!
16 Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
Da sann ich nach, um es zu begreifen, aber ein Elend war es in meinen Augen,
17 Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
bis ich in Gottes Heiligtümer eindrang, acht hatte auf ihr Ende.
18 Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
Ja, auf schlüpfrigen Boden stellst du sie, stürzest sie in Trümmer.
19 [Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
Wie sind sie im Nu zur Wüste geworden, haben ein Ende genommen, sind durch Schrecknisse dahin!
20 Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
Gleich einem Traume nach dem Erwachen, so verschmähst du, Herr, wenn du wach wirst, ihr Bild.
21 Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
Als mein Herz verbittert war, und es mich in den Nieren stach,
22 Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
da war ich unvernünftig und wußte nichts, war dir gegenüber wie ein Vieh.
23 A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
Aber ich bleibe stets bei dir; du hältst mich bei meiner rechten Hand.
24 Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
Nach deinem Ratschlusse wirst du mich leiten und mich darnach zu Ehren annehmen.
25 Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
Wen habe ich im Himmel? und außer dir begehre ich nichts auf Erden.
26 Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
Wäre gleich mein Fleisch und mein Herz dahingeschwunden - Gott ist immerdar meines Herzens Fels und mein Teil!
27 Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
Denn fürwahr, die sich von dir fern halten, kommen um; du vertilgst einen jeden, der dir treulos wird.
28 Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
Mir aber ist die Nähe Gottes köstlich; in den Herrn Jahwe habe ich meine Zuflucht gesetzt, um von allen deinen Werken zu erzählen.
