Psalmów 73
1 Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
Ein Psalm Asafs. / Ja, gütig ist Gott gegen Israel, / Gegen die, die reines Herzens sind.
2 Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
Doch meine Füße wären beinah gestrauchelt, / Meine Tritte fast ausgeglitten.
3 Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
Denn ich ward neidisch auf die Prahler, / Als ich das Glück der Frevler sah.
4 Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
Sie kennen ja keine Schmerzen, / Und von Gesundheit strotzt ihr Leib.
5 Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
Nicht sind sie in Unglück wie Sterbliche sonst, / Sie leiden nicht Plage wie andre Leute.
6 Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
Drum ist auch Hoffart ihr Halsschmuck, / Unrecht umhüllt sie als ihr Gewand.
7 Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
Ihr Auge tritt mühsam hervor aus dem Fett, / Ihr Herz ist voll stolzer Gedanken.
8 Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
Sie höhnen und sprechen boshaft von Gewalt, / Sie reden von oben herab.
9 Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
In den Himmel setzen sie ihren Mund, / Ihre Zunge ergeht sich auf Erden.
10 Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
Drum fallen ihnen die Leute zu, / Die schlürfen Wasser in Fülle ein.
11 Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
Sie sprechen: "Wie sollte Gott etwas wissen? / Wohnt denn bei dem Höchsten Kenntnis?
12 Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
Diese Leute leben zwar ohne Gott, / Doch haben sie, ewig ungestört, / Reichtum und Macht erlangt.
13 A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
Umsonst ist's, daß ich mein Herz hab reingehalten / Und meine Hände in Unschuld gewaschen.
14 Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
Ich war doch geplagt den ganzen Tag / Und ward alle Morgen aufs neue gestraft."
15 Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
Hätt ich gedacht: So will ich auch reden, / Ich hätte verleugnet deiner Kinder Geschlecht.
16 Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
So sann ich denn nach, dies Rätsel zu lösen; / Doch allzu schwierig war es für mich;
17 Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
Bis ich in Gottes Heiligtum ging / Und auf ihr (trauriges) Ende merkte.
18 Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
Ja, auf schlüpfrigen Boden stellst du sie, / Du stürzest sie ins Verderben.
19 [Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
Wie sind sie im Nu zunichte geworden, / Geschwunden, vergangen durch Schreckensgerichte!
20 Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
Wie ein Traum verfliegt, sobald man erwacht: / So wirst du, Adonái, ihr Bild verschmähn, / Wenn du dich aufmachst (zu richten).
21 Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
Würde (nun wieder) mein Herz erbittert, / Und fühlt ich es stechen in meinen Nieren:
22 Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
Dann wär ich ein Narr und wüßte nichts, / Ich wäre sogar wie ein Tier vor dir.
23 A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
Aber ich bleibe nun stets bei dir, / Du hast ja erfaßt meine rechte Hand.
24 Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
Nach deinem Ratschluß wirst du mich leiten / Und nimmst mich endlich mit Ehren auf.
25 Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
Wen hätt ich im Himmel (ohne dich)? / Und bist du mein, so begehr ich nichts weiter auf Erden.
26 Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
Ist auch mein Leib geschwunden, und schlägt mein Herz nicht mehr: / Meines Herzens Hort und mein Besitz / Bleibt doch Elohim auf ewig!
27 Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
Denn die von dir weichen, die kommen um; / Du vertilgst, die dich treulos verlassen.
28 Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
Mir aber ist köstlich die Nähe Elohims. / Auf Adonái Jahwe ruht mein Vertraun: / So will ich verkündigen all dein Tun.
