Psalmów 73
1 Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.
2 Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.
3 Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.
4 Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.
5 Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.
6 Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.
7 Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.
8 Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.
9 Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.
10 Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,
11 Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?
12 Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.
13 A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
Immers heb ik tevergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.
14 Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.
15 Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.
16 Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;
17 Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.
18 Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.
19 [Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!
20 Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.
21 Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
22 Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.
23 A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;
24 Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.
25 Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
26 Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
27 Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert.
28 Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.
