Psalmów 69
1 Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
В конец, о изменшихся, псалом Давиду. Спаси мя, Боже, яко внидоша воды до души моея.
2 Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
Углебох в тимении глубины, и несть постояния: приидох во глубины морския, и буря потопи мя.
3 Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
Утрудихся зовый, измолче гортань мой: изчезосте очи мои, от еже уповати ми на Бога моего.
4 Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
Умножишася паче влас главы моея ненавидящии мя туне: укрепишася врази мои, изгонящии мя неправедно: яже не восхищах, тогда воздаях.
5 Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
Боже, Ты уведел еси безумие мое, и прегрешения моя от Тебе не утаишася.
6 Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
Да не постыдятся о мне терпящии Тебе, Господи, Господи сил: ниже да посрамятся о мне ищущии Тебе, Боже Израилев.
7 Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
Яко Тебе ради претерпех поношение, покры срамота лице мое.
8 Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
Чуждь бых братии моей и странен сыновом матере моея:
9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
яко ревность дому Твоего снеде мя, и поношения поносящих Ти нападоша на мя.
10 Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
И покрых постом душу мою, и бысть в поношение мне:
11 Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
и положих одеяние мое вретище, и бых им в притчу.
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
О мне глумляхуся седящии во вратех, и о мне пояху пиющии вино.
13 Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
Аз же молитвою моею к Тебе, Боже: время благоволения, Боже: во множестве милости Твоея услыши мя, во истине спасения Твоего.
14 Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
Спаси мя от брения, да не углебну: да избавлюся от ненавидящих мя и от глубоких вод.
15 Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
Да не потопит мене буря водная, ниже да пожрет мене глубина, ниже сведет о мне ровенник уст своих.
16 Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
Услыши мя, Господи, яко блага милость Твоя: по множеству щедрот Твоих призри на мя.
17 Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
Не отврати лица Твоего от отрока Твоего, яко скорблю: скоро услыши мя.
18 Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
Вонми души моей и избави ю: враг моих ради избави мя.
19 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
Ты бо веси поношение мое, и студ мой, и срамоту мою: пред Тобою вси оскорбляющии мя.
20 Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
Поношение чаяше душа моя и страсть: и ждах соскорбящаго, и не бе, и утешающих, и не обретох.
21 Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
И даша в снедь мою желчь, и в жажду мою напоиша мя оцта.
22 Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
Да будет трапеза их пред ними в сеть и в воздаяние и в соблазн.
23 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
Да помрачатся очи их, еже не видети, и хребет их выну сляцы.
24 Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
Пролий на ня гнев Твой, и ярость гнева Твоего да постигнет их.
25 Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
Да будет двор их пуст, и в жилищих их да не будет живый.
26 Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
Зане егоже Ты поразил еси, тии погнаша, и к болезни язв моих приложиша.
27 Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
Приложи беззаконие к беззаконию их, и да не внидут в правду Твою.
28 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
Да потребятся от книги живых, и с праведными да не напишутся.
29 Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
Нищь и боляй есмь аз: спасение Твое, Боже, да приимет мя.
30 Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
Восхвалю имя Бога моего с песнию, возвеличу Его во хвалении:
31 I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
и угодно будет Богу паче телца юна, роги износяща и пазнокти.
32 Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
Да узрят нищии и возвеселятся: взыщите Бога, и жива будет душа ваша.
33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
Яко услыша убогия Господь, и окованныя Своя не уничижи.
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
Да восхвалят Его небеса и земля, море и вся живущая в нем.
35 Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
Яко Бог спасет Сиона, и созиждутся гради Иудейстии, и вселятся тамо и наследят и:
36 Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
и семя рабов Твоих удержит и, и любящии имя Твое вселятся в нем.
