Psalmów 69
1 Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
A karmesternek. Liliomok szerint. Dávidtól. Segíts engem Isten, mert lélekig hatoltak a vizek.
2 Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
Belesülyedtem a mélység iszapjába, s nincs megállhatás; bejutottam vizek mélyeibe és áradat sodort el engem.
3 Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
Elfáradtam kiáltásomban, kihevült a torkom, elepedtek szemeim, várván Istenemre.
4 Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
Többen vannak fejem haj szálainál, kik ok nélkül gyülölöim, számosak a megsemmisítőim, kik hazugul ellenségeim; a mit el nem raboltam, azt kell megtérítenem.
5 Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
Isten, te ismered oktalanságomat, és bűneim előtted nincsenek eltitkolva.
6 Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
Ne szégyenűljenek meg általam a téged remélők, Uram, Örökkévaló, seregek ura; ne piruljanak el általam a téged keresők, Izraél Istene.
7 Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
Mert éretted viseltem gyalázatot, boritotta szégyen arczomat;
8 Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
elidegenítve lettem testvéreimnek, isméretlenné anyám fiainak.
9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
Mert a házadért való buzgólkodás megemésztett engem, és gyalázóid gyalázásai én reám estek.
10 Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
Bőjtben sírtam lelkemből, gyalázássá lett nekem;
11 Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
öltözetemmé zsákot tettem: lettem nekik példabeszéddé.
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
Szólnak rólam a kapuban ülők és a borivóknak danái.
13 Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
De én – hozzád van az imádságom, Örökkévaló, a kegy idején; Isten, nagy szeretetedben hallgass meg engem üdvöd igazságával.
14 Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
Ments ki engem a sárból, s ne engedj elsülyednem; hadd menekülök meg gyűlölőimtől s vizek mélyeiből.
15 Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
Ne sodorjon el a viz áradata s ne nyeljen el a mélység, s ne zárja rám száját a verem.
16 Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
Hallgass meg, Örökkévaló, mert jó a szereteted, nagy irgalmad szerint fordulj hozzám.
17 Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
S ne rejtsd el arczodat szolgádtól; mert megszorultam, gyorsan hallgass meg.
18 Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
Közeledj lelkemhez, váltsd meg azt, ellenségeim okából válts ki engem.
19 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
Te ismered gyalázatomat, szégyenemet és pirulásomat; előtted vannak mind a szorongatóim.
20 Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
Gyalázat törte meg szívemet és sínylődtem; reméltem megszánást, de nincs, vigasztalókat, de nem találtam.
21 Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
Étkemül adtak mérget és szomjamra itattak velem eczetet.
22 Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
Legyen asztaluk előttük tőrré és a bátorságosaknak csapdává.
23 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
Sötétűljenek el szemeik, hogy ne lássanak, és derekukat mindig tántorogtasd meg.
24 Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
Öntsd ki rájuk haragvásodat, és föllobbant haragod érje utól őket.
25 Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
Legyen tanyájuk elpusztult, sátraikban ne legyen lakó.
26 Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
Mert a kiket te megvertél, üldözték, és megöltjeid fájdalmáról beszélnek.
27 Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
Tégy bűnt a bűnükre s ne jussanak be igazságodba.
28 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
Törültessenek ki az élők könyvéből és igazakkal együtt be ne irassanak.
29 Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
Én pedig szegény és szenvedő vagyok; segítséged, oh Isten, ótalmazzon engem.
30 Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
Hadd dicsérem Isten nevét énekkel és nagynak mondom őt hálaszóval,
31 I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
az jobban tetszik az Örökkévalónak ökörnél, szarvas-patás tuloknál.
32 Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
Látták az alázatosak, örülnek; Istent keresők ti, éledjen föl szívetek!
33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
Mert hallgat a szűkölködőkre az Örökkévaló, s az ő foglyait nem vetette meg.
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
Dicsérjék őt ég és föld, tengerek s mind a mi mozog bennök:
35 Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
mert Isten megsegíti Cziónt s fölépíti Jehúda városait, hogy lakjanak ott. és birtokba vegyél;
36 Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
és szolgáinak magzata örökli azt, a kik nevét szeretik, lakoznak benne.
