Psalmów 69
1 Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
Dem Sangmeister, nach (der Weise von: ) "Lilien". Von David.
2 Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
Hilf mir, Elohim, / Denn die Wasser bedrohen mein Leben!
3 Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
Versunken bin ich in tiefen Morast und kann nicht stehn; / Ich bin geraten in Wasserstrudel, es hat mich die Flut überströmt.
4 Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
Ich bin müde vom Schrein, meine Kehle ist heiser; / Erloschen sind meine Augen, während ich harre auf meinen Gott.
5 Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
Zahlreicher als meines Hauptes Haare sind, die mich grundlos hassen. / Mächtig sind, die mich zu vernichten suchen, / Die mich mit Unrecht befeinden. / Was ich nicht geraubt, das soll ich erstatten!
6 Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
Elohim, du kennst meine Torheit, / Und mein Verschulden ist dir nicht verborgen.
7 Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
Laß nicht in mir zuschanden werden, die auf dich harren, / Adonái Jahwe der Heerscharen (Herr)! / Laß nicht um meinetwillen in Schimpf geraten, / Die dich, Gott Israels, suchen!
8 Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
Denn meinetwegen habe ich Schmach ertragen, / Hat Schande mein Antlitz bedeckt.
9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
Fremd bin ich meinen Brüdern geworden / Und unbekannt meiner Mutter Söhnen.
10 Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
Denn der Eifer um dein Haus hat mich verzehrt, / Und die Lästerungen derer, die dich schmähen, sind auf mich gefallen.
11 Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
Wenn ich weinte bei meinem Fasten, / So ward ich deshalb verhöhnt.
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
Und zog ich an ein härenes Kleid, / So trieben sie ihren Spott mit mir.
13 Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
Die im Tore sitzen, schwatzen von mir, / Die Lieder der Zecher verhöhnen mich.
14 Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
Ich aber, Jahwe, bete zu dir; nimm du es gnädig auf! / Antworte mir, Elohim, nach deiner großen Güte, / Nach deiner Treue, die Hilfe schenkt!
15 Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
Entreiß mich dem Schlamm, daß ich nicht versinke! / Von meinen Feinden errette mich, / Zieh mich aus den Wassertiefen!
16 Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
Laß mich die Fluten nicht überströmen, / Laß den Strudel mich nicht verschlingen, / Nicht schließe der Brunnen sich über mir!
17 Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
Erhöre mich, Jahwe; denn deine Huld ist köstlich; / Nach deinem großen Erbarmen kehr dich zu mir!
18 Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
Verbirg dein Antlitz nicht vor deinem Knechte! / Denn mir ist angst; antworte mir eilends!
19 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
O nahe du meiner Seele, erlöse sie, / Um meiner Feinde willen mache mich frei!
20 Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
Du weißt ja, daß Schmach und Schande und Schimpf mein Teil gewesen; / All meine Dränger sind dir bekannt.
21 Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
Die Schmach hat mein Herz gebrochen: ich sieche dahin. / Ich dachte, Mitleid zu finden, doch nein! / Ich hoffte auf Tröster und fand sie nicht.
22 Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
Vielmehr ward mir Gift in die Speise gemischt, / Mit Essig tränkte man mich in meinem Durst.
23 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
Ihr Tisch soll ihnen zur Schlinge werden, / Zum Fallstrick, während sie sorglos sind.
24 Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
Ihre Augen sollen finster werden und nicht mehr sehn. / Ihre Hüften laß immerdar wanken!
25 Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
Gieß deinen Grimm auf sie aus, / Und deine Zornglut treffe sie!
26 Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
Ihr Lager soll wüste werden, / In ihren Zelten sei kein Bewohner!
27 Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
Denn den du geschlagen, verfolgen sie / Und erzählen von deiner Durchbohrten Schmerz.
28 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
Mehre du ihre Sündenschuld / Und laß sie dein Heil nicht erlangen!
29 Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
Tilge sie aus dem Lebensbuch / Und mit den Frommen schreib sie nicht auf!
30 Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
Doch ich bin gebeugt und schmerzbeladen, / Deine Hilfe, Elohim, sie wird mich schützen.
31 I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
Dann will ich den Namen Gottes im Liede rühmen / Und ihn mit Danken erheben.
32 Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
Das wird Jahwe besser gefallen als Rinder, / Als Stiere mit Hörnern und Klauen.
33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
Sehen das Dulder, so freuen sie sich. / Die ihr Gott sucht, euer Herz lebe auf!
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
Denn Jahwe merkt auf die Armen, / Seine Gefangnen verachtet er nicht.
35 Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
Es sollen ihn loben Himmel und Erde, / Die Meere und alles, was drinnen sich regt.
36 Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
Denn Elohim wird Zion helfen / Und bauen die Städte Judas, / Daß man dort wohne und sie besitze. Seiner Knechte Nachkommen werden sie erben; / Und die seinen Namen lieben, / Sollen darin ihre Wohnung haben.
