Psalmów 69
1 Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "De leliën." Van David. Red mij, o God! Want het water staat aan mijn lippen;
2 Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
Ik zink in een modderpoel weg, En voel geen grond meer onder de voeten; Ik ben in peilloze wateren geraakt, En de stroom sleurt mij mee.
3 Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
Ik ben afgemat van mijn schreien en schor is mijn keel; Mijn ogen staan mat van het staren naar God.
4 Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
Talrijker dan de haren op mijn hoofd, zijn zij, die mij onverdiend haten. Talrijker dan mijn beenderen, die mij bestrijden zonder enige grond; En wat ik niet heb geroofd, Vordert men nog van mij terug.
5 Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
Gij zoudt het weten, o God, als ik iets dwaas had gedaan, En als ik schuld had, was het U niet verborgen!
6 Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
Laat dus in mij niet worden beschaamd, Die op U hopen, Heer, Jahweh der heirscharen; In mij niet te schande worden, Die U zoeken, Israëls God!
7 Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
Neen, om Uwentwil moet ik schande verduren, En bedekt het schaamrood mijn gelaat!
8 Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
Ik ben een vreemdeling voor mijn broeders geworden, Een onbekende voor de zonen mijner moeder:
9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
Want de ijver voor uw huis heeft mij verteerd, Op mij valt de smaad van hen, die U smaden.
10 Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
Als ik ween, en mij door vasten kastijd, Wordt het mij tot schande gerekend;
11 Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
Trek ik het boetekleed aan, Men gaat er mee spotten;
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
Die in de poort zitten, praten over mij, En de slempers maken er liedjes op.
13 Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
Maar tot U richt ik mijn bede, o Jahweh, In de tijd der genade, o God. Verhoor mij om uw grote ontferming, En om de trouw van uw hulp;
14 Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
Red mij uit de modderpoel en laat mij er niet in verzinken; Verlos mij, en trek mij uit de diepe wateren omhoog!
15 Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
Laat de watervloed mij niet overstelpen, de kolken verzwelgen, De afgrond zijn mond niet boven mij sluiten.
16 Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
Red mij, Jahweh, naar de goedertierenheid uwer genade, En zie op mij neer naar uw grote ontferming;
17 Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
Verberg uw aanschijn niet voor uw dienaar, Verhoor mij spoedig, want het is mij bang om het hart!
18 Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
Wees mij nabij, en kom mij te hulp, Verlos mij om wille van mijn vijand!
19 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
Gij kent toch mijn smaad, mijn schaamte en schande, En al mijn verdrukkers staan U voor ogen;
20 Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
Gij weet, hoe de smaad mij het hart heeft gebroken, En hoe vertwijfeld ik ben. Ik wachtte op een, die medelijden had, maar er was er geen, Op troosters, maar ik vond ze niet.
21 Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
Ze gaven mij gal in plaats van spijs, En lesten mijn dorst met azijn.
22 Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
Hun tafel worde hun tot een val, Hun offergelagen een strik;
23 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
Laat hun ogen worden beneveld, zodat ze niet zien, En ontwricht hun lenden voor immer;
24 Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
Stort uw gramschap over hen uit, Uw woede moge hen treffen!
25 Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
Laat hun kamp tot steppe worden, En niemand hun tenten bewonen.
26 Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
Neen, ze vervolgden nog, dien Gij hadt geslagen, En vergrootten de smarten van die door U was gewond;
27 Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
Stapel de ene schuld op de andere, Zodat ze niet tot uw gerechtigheid komen;
28 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
Laat ze uit het boek des levens worden geschrapt, Niet worden opgeschreven met de rechtvaardigen.
29 Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
Maar hoe ook geplaagd en bedroefd, Uw hulp, o God, zal mij redden!
30 Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
Dan zal ik de Naam van God in liederen prijzen, En Hem loven en danken!
31 I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
Dit zal Jahweh meer aangenaam zijn dan stieren, Meer dan varren met horens en hoeven.
32 Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
Verheugt u, ongelukkigen, wanneer gij dit ziet; Zoekt naar God, en uw hart leeft weer op.
33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
Want Jahweh hoort de behoeftigen aan, En versmaadt de geknevelden niet.
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
Hemel en aarde moeten Hem loven, De zeeën, met wat er in leeft!
35 Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
Want God zal Sion verlossen, En de steden van Juda herbouwen. Men zal daarin terugkeren, En ze bezetten;
36 Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
Het geslacht van zijn dienaars zal ze erven, En wie zijn Naam liefheeft, daar wonen!
