Psalmów 69
1 Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
Til Sangmesteren; til „Lillierne‟; af David.
2 Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
Gud frels mig; thi Vandene ere komne indtil Sjælen.
3 Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
Jeg er sunken i Dybets Dynd, hvor man ej kan fæste Fod; jeg er kommen i Vandenes Dyb, og Strømmen overskyller mig.
4 Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
Jeg er bleven træt af det, jeg har raabt, min Strube er hæs; mine Øjne ere fortærede, idet jeg venter paa min Gud.
5 Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
Flere end Haar paa mit Hoved ere de, som hade mig uden Aarsag; mægtige ere de, som søge at udrydde mig, mine Fjender uden Skel; jeg maa gengive det, jeg ikke har røvet.
6 Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
Gud! du ved min Daarlighed, og min Skyld er ikke dulgt for dig.
7 Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
Lad ikke dem, som bie efter dig, Herre, Herre Zebaoth! beskæmmes ved mig; lad ikke dem, som søge dig, Israels Gud, blive forhaanede ved mig.
8 Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
Thi jeg bærer Forhaanelse for din Skyld; Skændsel har skjult mit Ansigt.
9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
Jeg er bleven fremmed for mine Brødre og en Udlænding for min Moders Børn.
10 Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, og deres Forhaanelser, som dig forhaane, ere faldne paa mig.
11 Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
Og jeg græd min Sjæl ud under Faste; men det blev mig til Forhaanelser.
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
Og jeg brugte Sæk til mit Klædebon, og jeg blev dem til et Ordsprog.
13 Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
De, som sidde i Porten, snakke om mig, og de, som drikke stærk Drik, synge Viser om mig.
14 Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
Men jeg henflyr med min Bøn til dig, Herre! i Naadens Tid, o Gud! efter din megen Miskundhed: Bønhør mig for din Frelses Sandheds Skyld!
15 Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
Frels mig af Dyndet, at jeg ikke synker; lad mig frelses fra mine Avindsmænd og fra Vandenes Dyb!
16 Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
Lad Vandstrømmene ikke overskylle mig, ej heller Dybet sluge mig; lad og I ikke Hulen lukke sin Mund over mig!
17 Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
Bønhør mig, Herre! thi din Miskundhed er god; vend dit Ansigt til mig efter din store Barmhjertighed!
18 Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
Og skjul ikke dit Ansigt for din Tjener; thi jeg er angest, skynd dig, bønhør mig!
19 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
Hold dig nær til min Sjæl, genløs den, udfri mig for mine Fjenders Skyld!
20 Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
Du kender min Forhaanelse og min Skam og min Skændsel; alle mine Modstandere ere aabenbare for dig.
21 Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
Forhaanelse har brudt mit Hjerte, og jeg blev svag; og jeg ventede paa Medynk, men der var ingen, og paa Trøstere; men jeg fandt ikke nogen.
22 Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
Og de gave mig Galde at æde og Eddike at drikke i min Tørst.
23 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
Deres Bord blive foran dem til en Strikke og til en Snare, naar de ere trygge.
24 Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
Lad deres Øjne formørkes, at de ikke se, og lad deres Lænder altid rave!
25 Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
Udøs din Harme over dem, og lad din brændende Vrede gribe dem!
26 Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
Deres Bolig vorde øde; ingen være, som bor i deres Telte.
27 Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
Thi de forfølge den, som du har slaget, og de fortælle om deres Pine, som du har saaret.
28 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
Læg Skyld til deres Skyld, og lad dem ikke komme til din Retfærdighed!
29 Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
Lad dem udslettes af de levendes Bog, og lad dem ikke opskrives med de retfærdige!
30 Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
Dog, jeg er elendig og har Smerte; Gud! lad din Frelse ophøje mig.
31 I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
Jeg vil love Guds Navn med Sang, og jeg vil storlig ære ham med Taksigelse.
32 Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
Og det skal bedre behage Herren end en ung Okse med Horn og Klove.
33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
De sagtmodige have set det, de skulle glæde sig; I, som søge Gud — og eders Hjerte leve op!
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
Thi Herren hører de fattige og foragter ikke sin bundne.
35 Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
Himmel og Jord skulle love ham, Havet og alt det, som vrimler derudi!
36 Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
Thi Gud skal frelse Zion og bygge Judas Stæder, og man skal bo der og eje det. Og hans Tjeneres Sæd skal arve det, og de, som elskede hans Navn, skulle bo derudi.
