Psalmów 69
1 Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
Zborovođi. Po napjevu “Ljiljani”. Davidov. Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!
2 Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.
3 Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.
4 Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?
5 Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.
6 Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!
7 Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.
8 Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.
9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.
10 Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.
11 Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.
13 Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!
14 Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.
15 Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!
16 Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!
17 Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!
18 Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!
19 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.
20 Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.
21 Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.
22 Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!
23 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!
24 Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!
25 Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!
26 Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.
27 Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!
28 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!
29 Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!
30 Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.
31 I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.
32 Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.
33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.
35 Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.
36 Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.
