Psalmów 65
1 Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.
A ti, ó Deus, espera o louvor em Sião, e a ti se pagará o voto.
2 Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.
Ó tu que ouves as orações, a ti virá toda a carne.
3 Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.
Prevalecem as iniquidades contra mim; porém tu expias as nossas transgressões.
4 Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.
Bemaventurado aquelle a quem tu escolhes, e fazes chegar a ti, para que habite em teus atrios: nós seremos fartos da bondade da tua casa e do teu sancto templo.
5 Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
Pelas coisas tremendas em justiça nos responderás, ó Deus da nossa salvação; tu és a esperança de todas as extremidades da terra, e d'aquelles que estão longe sobre o mar.
6 Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;
O que pela sua força consolida os montes, cingido de fortaleza:
7 Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;
O que applaca o ruido dos mares, o ruido das suas ondas, e o tumulto das gentes.
8 Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.
E os que habitam nos fins da terra temem os teus signaes; tu fazes alegres as saidas da manhã e da tarde.
9 Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.
Tu visitas a terra, e a refrescas; tu a enriqueces grandemente com o rio de Deus, que está cheio d'agua; tu lhe preparas o trigo, quando assim a tens preparada.
10 Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.
Enches d'agua os seus regos, fazendo-a descer em suas margens: tu a amoleces com a muita chuva: abençoas as suas novidades.
11 Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.
Coroas o anno da tua bondade, e as tuas veredas distillam gordura.
12 Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.
Distillam sobre os pastos do deserto, e os outeiros os cingem de alegria.
13 Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.
Os campos se vestem de rebanhos, e os valles se cobrem de trigo: elles se regozijam e cantam.
