Psalmów 65

1 Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

In finem. Psalmus David, canticum Jeremiæ et Ezechielis populo transmigrationis, cum inciperent exire. Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddetur votum in Jerusalem.

2 Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

Exaudi orationem meam; ad te omnis caro veniet.

3 Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

Verba iniquorum prævaluerunt super nos, et impietatibus nostris tu propitiaberis.

4 Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

Beatus quem elegisti et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuæ; sanctum est templum tuum,

5 Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

mirabile in æquitate. Exaudi nos, Deus, salutaris noster, spes omnium finium terræ, et in mari longe.

6 Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

Præparans montes in virtute tua, accinctus potentia;

7 Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

qui conturbas profundum maris, sonum fluctuum ejus. Turbabuntur gentes,

8 Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

et timebunt qui habitant terminos a signis tuis; exitus matutini et vespere delectabis.

9 Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

Visitasti terram, et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti cibum illorum: quoniam ita est præparatio ejus.

10 Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

Rivos ejus inebria; multiplica genimina ejus: in stillicidiis ejus lætabitur germinans.

11 Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

Benedices coronæ anni benignitatis tuæ, et campi tui replebuntur ubertate.

12 Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

Pinguescent speciosa deserti, et exsultatione colles accingentur.

13 Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.

Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.