Psalmów 65

1 Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

In finem, Psalmus David, Canticum Hieremiæ, et Ezechielis populo transmigrationis, cum inciperent exire. Te decet hymnus Deus in Sion: et tibi reddetur votum in Ierusalem.

2 Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

Exaudi orationem meam: ad te omnis caro veniet.

3 Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

Verba iniquorum prævaluerunt super nos: et impietatibus nostris tu propitiaberis.

4 Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

Beatus, quem elegisti, et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuæ: sanctum est templum tuum,

5 Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

mirabile in æquitate. Exaudi nos Deus salutaris noster, spes omnium finium terræ, et in mari longe.

6 Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

Præparans montes in virtute tua, accinctus potentia:

7 Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

qui conturbas profundum maris sonum fluctuum eius. Turbabuntur gentes,

8 Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

et timebunt qui habitant terminos a signis tuis: exitus matutini et vespere delectabis.

9 Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

Visitasti terram et inebriasti eam: multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis, parasti cibum illorum: quoniam ita est præparatio eius.

10 Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

Rivos eius inebria, multiplica genimina eius: in stillicidiis eius lætabitur germinans.

11 Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

Benedices coronæ anni benignitatis tuæ: et campi tui replebuntur ubertate.

12 Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

Pinguescent speciosa deserti: et exultatione colles accingentur.

13 Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.

Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento: clamabunt, etenim hymnum dicent.